Vetra VBR
 Vetra VBR w Warszawie, 1947 | |
| Dane ogólne | |
| Producent | |
|---|---|
| Lata produkcji |
1945–1964 |
| Miejsce produkcji | |
| Dane techniczne | |
| Typy nadwozia |
Wysokopodłogowy trolejbus klasy MAXI |
| Układ drzwi |
2-2-2 |
| Liczba drzwi |
3 |
| Moc silników |
95,6 kW |
| Długość |
~10 000 mm |
Vetra VBR – typ trolejbusu wytwarzanego w latach 1945–1964 przez francuską firmę Vetra[1].
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
VBR to trolejbus ze stalowym nadwoziem zamontowanym na dwóch osiach. Z prawej strony umieszczono troje dwuskrzydłowych drzwi harmonijkowych. Fotel kierowcy był umieszczony dość wysoko, dzięki czemu kierujący pojazdem miał bardzo dobrą widoczność przez duże przednie okna. Kierownica umieszczona została na wysokiej kolumnie. Nietypowe było sterowanie napędem. Kierowca miał do dyspozycji trzy pedały. Jeden pedał służył do ruszania (pozwalał uzyskiwać większą moc), drugi do utrzymywania stałej prędkości i łagodniejszego przyspieszania, trzeci natomiast uruchamiał powietrzny system hamulcowy[1].
Dostawy[edytuj | edytuj kod]
| Państwo | Miasto | Lata dostaw | Liczba | Numery taborowe | |
|---|---|---|---|---|---|
 Polska
|
Gdynia | 1949 | 13 | 300–312 | [2] |
| Poznań | 1949 | 4 | 117–120 | [3] | |
| Wałbrzych | 1949 | 3 | [3] | ||
| Warszawa | 1947–1949 | 25 | 31–55 | [4] | |
| Łączna liczba: | 58 | ||||
Uwaga: Wykaz miast, do których dostarczono trolejbusy VBR, nie jest kompletny. Nie uwzględnia również miast, które otrzymały używane trolejbusy.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Vetra VBRh [online], www.omni-bus.eu [dostęp 2024-02-07].
- ↑ Gdynia, VETRA VBR-4 — Wykaz taboru kolejowego [online], transphoto.org [dostęp 2020-08-15].
- ↑ a b Jacek Pudło: Trolejbusy w Polsce. Łódź: Księży Młyn, 2011, s. 122. ISBN 978-83-7729-096-5.
- ↑ Trolejbusy. Elektryczne zawalidrogi? Cześć II [online], www.transport-publiczny.pl [dostęp 2020-08-15] (pol.).
