Vojislav Ilić
Vojislav Ilić (serbs. Војислав Илић) (ur. 14 kwietnia 1862 w Belgradzie, zm. 21 stycznia 1894 tamże) – pisarz serbski, liryk z początków serbskiej epoki realizmu syn Jovana Ilicia – dramaturga epoki romantyzmu.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ożenił się z córką Đury Jakšicia – poety doby romantyzmu. Był uczestnikiem wojny serbsko-bułgarskiej z roku 1885. W roku 1887 rozpoczął pracę jako korektor w Wydawnictwie Narodowym. W roku 1892 został pracownikiem ministerstwa spraw wewnętrznych a rok później otrzymał nominację na wicekonsula Prisztiny, w związku z tym przeniósł się do Kosowa. Z powodu złego stanu zdrowia wkrótce powrócił do Belgradu, gdzie niedługo potem zmarł.
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Był autorem utworów elegijnych o charakterze kontemplacyjnym oraz satyr. Cechą charakterystyczną jego poezji jest opisowość jako reakcja na patetyczną i nacjonalistyczną twórczość romantyków serbskich. Często w jego wierszach pojawiają się odniesienia klasycystyczne.
Opublikowane utwory:
- Pesme (Poezje) – 1887
- Pesme (Poezje) – 1889
- Pesme (Poezje) – 1892
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mały słownik pisarzy świata, Wiedza Powszechna, Warszawa 1968
- ISNI: 0000000110656183
- VIAF: 61653410
- LCCN: n87821966
- GND: 118708708
- BnF: 125093260
- SUDOC: 066843979
- NLA: 35963629
- NKC: js20020805081
- NTA: 070584206
- CiNii: DA0519943X
- Open Library: OL4814194A, OL324006A
- PLWABN: 9810541432605606
- NUKAT: n2004048562
- NSK: 000035143
- CONOR: 33639011
- LIH: LNB:jTZ;=Bu
- WorldCat: lccn-n87821966