Wólka Infułacka
50°44′21″N 23°18′14″E/50,739278 23,303917| część miasta Zamościa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miasto | |
| Data założenia |
XVIII |
| W granicach Zamościa |
9 grudnia 1973[1] |
| SIMC |
nie nadano[2] |
| Strefa numeracyjna |
(+48) 84 |
| Kod pocztowy |
22-400 |
| Tablice rejestracyjne |
LZ |
Plan Wólki Infułackiej
| |
Położenie na mapie Zamościa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
| 50°44′21″N 23°18′14″E/50,739278 23,303917
| |
Wólka Infułacka (także Folwark Poduchowny, Wólka Miejska) – dawna miejscowość, od 1973 w granicach Zamościu, w jego ekstremalnie północno-wchodniej części.
Wieś położona była między Majdanem a Szopinkiem, od torów przy obecnej ciepłowni ku północny, aż po Czarny Potok[3], a folwark przy obecnej ulicy Hrubieszowskiej[4].
Wólka Infułacka to dawny folwark kolegiacki z XVII wieku oraz wieś granicząca z Zamościem. W 1918 częściowo włączona do Majdanu (a wraz z nim do Zamościa). W XIX wieku znajdowały się tu koszary i kwatermistrzostwo, które w 1877 roku przebudowano na fabrykę zapałek. W 1877 powstał tu młyn, cegielnia i browar. Liczba mieszkańców Wólki Infułackiej wynosiła około 200 w końcu XIX wieku, kiedy to należała do Rosjanina Siergiejewa. Pożar w 1900 roku strawił 15 gospodarstw. W 1919 roku Wólkę, liczącą wówczas 127 morgów, nabyli Dziubowie i Jabłońscy od Lubowii Zacharowej[5]. W latach 1920. widnieje na planach jako Wólka Miejska. 1938 została ponownie sprzedana[3][6].
9 grudnia 1973 pozostały obszar Wólki Infułackiej wyłączono z gminy Sitno i włączono do Zamościa[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
| Części miasta wg TERYT | |
|---|---|
| Historyczne dzielnice | |
| Osiedla | |
| Inne obszary |
