WWF No Holds Barred: The Match/The Movie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
No Holds Barred: The Match/The Movie
Informacje
Promocja

World Wrestling Federation

Data

12 grudnia 1989
(wyemitowano 27 grudnia 1989)

Hala

Nashville Municipal Auditorium

Miejsce

Nashville, Tennessee

Gale pay-per-view – chronologicznie
Survivor Series (1989) No Holds Barred: The Match/The Movie Royal Rumble (1990)

No Holds Barred: The Match/The Movie – gala pay-per-view, która została wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF), a została pokazana w systemie PPV w dniu 27 grudnia 1989. Program składał się z filmem (o tym samym tytule) w całość, gdzie mecze były nagrywane na Wrestling Challenge 12 grudnia w Nashville, Tennessee. Jest to obecnie jedno z niewielkiej garstki gal pay-per-view WWE, które nie jest dostępne na WWE Network.

Przygotowania[edytuj | edytuj kod]

Motywem przewodnim walki wieczoru była rywalizacja pomiędzy Hoganem i Listerem — odgrywającym charakter "Zeusa" — w osobnych tag teamach. Hogan połączył siły z jego długoletnim przyjacielem Brutusem Beefcakiem, zaś heelowa drużyna składała się z Zeusa i Randy’ego Savage’a. Ta czwórka brała udział w przeplatających się między sobą rywalizacjach już w połowie roku. Zeus pokazywał się na galach WWF i wygłaszał proma mówiąc, że on, a nie Hogan, powinien być największą gwiazdą w No Holds Barred. W międzyczasie, kiedy to Hogan i Savage feudowali o WWF World Championship, Beefcake rozpoczął rywalizację z Savage’em, po tym jak Beefcake znieważył menadżerkę Savage’a, Sensational Sherri podczas tapingów TV. Na SummerSlam 1989, Hogan i Beefcake pokonali Savage’a i Zeusa[1], a przez kolejne miesiące rywalizacja jeszcze bardziej się zaostrzała, gdyż Zeus zaczął pojawiać się z Tedem DiBiase jako podbudowa do Survivor Series 1989.

Rywalizacja pomiędzy Hoganem-Beefcakiem a Savage’em-Zeusem była kontynuowana po Survivor Series, co doprowadziło do "No Holds Barred: The Movie/The Match"[2].

Rezultaty[edytuj | edytuj kod]

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1D Dusty Rhodes pokonał Big Boss Mana Singles match 9:23
2D The Ultimate Warrior (c) pokonał Dino Bravo Singles match o WWF Intercontinental Championship 13:45
3D The Colossal Connection (André the Giant i Haku) pokonali Demolition (Axa i Smasha) (c) przez wyliczenie Tag Team match o WWF Tag Team Championship 10:02
4D Mr. Perfect pokonał Rona Garvina Singles match 8:24
5 Hulk Hogan i Brutus Beefcake pokonali Randy’ego Savage’a i Zeusa (w/ Sensational Sherri) Steel cage Tag team match 9:27
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)

Rezultat walki[edytuj | edytuj kod]

Mecz pomiędzy Hoganem/Beefcakiem oraz Savage’em/Zeusem był częścią nagrań WWF Wrestling Challenge. Tym razem zamiast brania udziału w walkach przez wrestlerów-midcarderów, dark matchami były walki "The American Dream" Dusty’ego Rhodesa z Big Boss Manem, WWF Intecontinental Championa The Ultimate Warriora z Dino Bravo, starcie tag-teamowe The Colossal Connection (André the Giant i Haku) z WWF Tag Team Championami Demolition (zakończone przez wyliczenie), a także walka Mr. Perfecta z Ronem Garvinem.

Hulk Hogan i Brutus Beefcake pokonali Randy’ego Savage’a i Zeusa w 9:27 minut w Steel Cage matchu. W porównaniu do tradycyjnych zasad tag-teamowych w steel cage matchu – obaj członkowie drużyny musieli opuścić klatkę wychodząc z niej, mecz mógł zakończyć się również przez przypięcie.

Po wymianie przewag, wszyscy czterej członkowie byli znokautowani po tym jak Hogan wymierzył suplex na Zeusie, a Beefcake i Savage uderzali nawzajem swoimi głowami o stalową strukturę klatki. Sensational Sherri (menadżerka drużyny Savage’a/Zeusa) przekazała łańcuch Savage'owi, który próbował zaatakować Beefcake’a fist dropem ze szczytu klatki, lecz Beefcake przytomnie uniknął ciosu i znokautował Savage’a na macie, a następnie uciekł z klatki; Savage'owi później również udało się wyjść z klatki, pozostawiając Hogana i Zeusa samych.

W międzyczasie, Hogan rozpoczął atak na Zeusie, wymierzając mu następnie trzy leg dropy i przypinając go w ringu, zdobywając zwycięstwo dla drużyny Hogan/Beefcake.

Wydarzenia po gali[edytuj | edytuj kod]

Była to ostatnia walka Zeusa w WWF, kiedy to Lister opuścił federację krótko po gali. W międzyczasie Savage kontynuował próby zdobycia WWF Championship od Hogana.

Pomimo nie emitowania dark matchów w TV, dzień później Colossal Connection zdobyło tytuły WWF Tag Team Championship od Demolition, podczas gdy Dino Bravo kontynuował rywalizację z Ultimate Warriorem o Intercontinental Championship.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]