WWE Over the Limit
| Promocja | |
|---|---|
| Brandy | |
| Pierwsza gala | |
| Ostatnia gala |
Over the Limit – zakończony cykl gal profesjonalnego wrestlingu produkowanych w maju w latach 2010-2012 przez WWE i nadawanych na żywo w systemie pay-per-view. Cykl został utworzony w 2010 i zastąpił Judgment Day w kalendarzu gal PPV. W walkach wieczoru wszystkich gal wystąpił John Cena. W 2013 Over the Limit miało zostać zorganizowane w październiku, lecz ostatecznie zostało zastąpione przez galę Battleground.
Lista gal[edytuj | edytuj kod]
| Gala | Lokalizacja | Arena | Walka wieczoru |
|---|---|---|---|
| Over the Limit (2010) 23 maja 2010 |
Detroit, Michigan | Joe Louis Arena | John Cena (c) vs. Batista „I Quit” match o WWE Championship |
| Over the Limit (2011) 22 maja 2011 |
Seattle, Waszyngton | KeyArena | John Cena (c) vs. The Miz „I Quit” match o WWE Championship |
| Over the Limit (2012) 20 maja 2012 |
Raleigh, Karolina Północna | PNC Arena | John Laurinaitis vs. John Cena No Disqualification match |
Wyniki gal[edytuj | edytuj kod]
2010[edytuj | edytuj kod]
| Motyw muzyczny |
„Crash” – Fit for Rivals | |||
|---|---|---|---|---|
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Brandy | ||||
| Sponsor | ||||
| Data |
23 maja 2010 | |||
| Widownia |
11 000 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| WWE Over the Limit – chronologicznie | ||||
| ||||
Over the Limit (2010) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 23 maja 2010 w Joe Louis Arena w Detroit w stanie Michigan. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to pierwsza gala w chronologii cyklu Over the Limit.
Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. W walce wieczoru, którą był „I Quit” match, John Cena obronił WWE Championship pokonując Batistę. Ponadto Big Show pokonał Jacka Swaggera przez dyskwalifikację i nie zdobył od niego World Heavyweight Championship, zaś Rey Mysterio pokonał CM Punka w walce, dzięki której Mysterio mógł ogolić włosy swojemu rywalowi.
| Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1D | Montel Vontavious Porter pokonał Chavo Guerrero | Singles match | 04:20 |
| 2 | Kofi Kingston pokonał Drewa McIntyre'a (c) | Singles match o WWE Intercontinental Championship[1] | 06:24 |
| 3 | R-Truth pokonał Teda DiBiasego (z Virgilem) | Singles match[2] | 07:46 |
| 4 | Rey Mysterio pokonał CM Punka | Straight Edge Society pledge vs. Hair match[3] Straight Edge Society było wyrzucone z okolic ringu. |
13:49 |
| 5 | The Hart Dynasty (David Hart Smith i Tyson Kidd) (c) (z Natalyą) pokonali Chrisa Jericho i The Miza | Tag team match o Unified WWE Tag Team Championship[4] | 10:44 |
| 6 | Edge vs. Randy Orton zakończyło się podwójnym wyliczeniem poza-ringowym | Singles match[5] | 12:58 |
| 7 | Big Show pokonał Jacka Swaggera (c) przez dyskwalifikację | Singles match o World Heavyweight Championship[6] | 05:05 |
| 8 | Eve Torres (c) pokonała Maryse | Singles match o WWE Divas Championship[7] | 05:03 |
| 9 | John Cena (c) pokonał Batistę | „I Quit” match o WWE Championship[8] | 20:33 |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)
| |||
2011[edytuj | edytuj kod]
| Motyw muzyczny |
„Help Is on the Way” – Fit for Rivals | |||
|---|---|---|---|---|
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Brandy | ||||
| Data |
22 maja 2011 | |||
| Widownia |
7 500 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| WWE Over the Limit – chronologicznie | ||||
| ||||
Over the Limit (2011) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 20 maja 2011 w KeyArena w Seattle w Waszyngtonie. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to druga gala w chronologii cyklu Over the Limit.
Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. W walce wieczoru John Cena pokonał The Miza w „I Quit” matchu i obronił WWE Championship. Oprócz tego Randy Orton pokonał Christiana broniąc World Heavyweight Championship, zaś Wade Barrett utrzymał WWE Intercontinental Championship przegrywając przez dyskwalifikację z Ezekielem Jacksonem.
| Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1D | Daniel Bryan pokonał Drewa McIntyre'a poprzez submission | Singles match[9] | Unknown |
| 2 | R-Truth pokonał Reya Mysterio | Singles match[10] | 08:12 |
| 3 | Ezekiel Jackson pokonał Wade’a Barretta (c) przez dyskwalifikację | Singles match o WWE Intercontinental Championship[11] | 07:27 |
| 4 | Sin Cara pokonał Chavo Guerrero | Singles match[12] | 07:23 |
| 5 | Big Show i Kane (c) pokonali The New Nexus (CM Punka i Masona Ryana) | Tag team match o WWE Tag Team Championship[13] | 09:06 |
| 6 | Brie Bella (c) (z Nikki Bellą) pokonała Kelly Kelly | Singles match o WWE Divas Championship[14] | 04:03 |
| 7 | Randy Orton (c) pokonał Christiana | Singles match o World Heavyweight Championship[15] | 16:52 |
| 8 | Jerry Lawler pokonał Michaela Cole’a | Kiss My Foot match[16] Jeżeli Cole wygra, Lawler zrezygnuje z członkostwa w WWE Hall of Fame i wprowadzi do niego Cole’a. |
03:01 |
| 9 | John Cena (c) pokonał The Miza (z Alexem Rileyem) | „I Quit” match o WWE Championship[17] | 24:56 |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)
| |||
2012[edytuj | edytuj kod]
| Motyw muzyczny |
„War of Change” – Thousand Foot Krutch | |||
|---|---|---|---|---|
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Data |
20 maja 2012 | |||
| Widownia |
8 000 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| WWE Over the Limit – chronologicznie | ||||
| ||||
Over the Limit (2011) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 20 maja 2012 w PNC Arena w Raleigh w stanie Karolina Północna. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to trzecia i ostatnia gala w chronologii cyklu Over the Limit.
Podczas gali odbyło się dziesięć walk, w tym jedna podczas pre-show. Pojedynkiem wieczoru był No Disqualification match, w którym John Laurinaitis pokonał Johna Cenę i zachował posadę generalnego menadżera brandów Raw i SmackDown. Oprócz tego CM Punk obronił WWE Championship pokonując Daniela Bryana, a Christian dzięki wygranej w Battle Royalu zadecydował o walce o WWE Intercontinental Championship z Codym Rhodesem, którą wygrał.
| Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1P | Kane pokonał Zacka Rydera | Singles match | 6:55 |
| 2 | Christian wygrał eliminując jako ostatniego The Miza | 20-osobowy Battle Royal o miano pretendenta do WWE United States lub WWE Intercontinental Championship. | 12:24 |
| 3 | Kofi Kingston i R-Truth (c) pokonali Dolpha Zigglera i Jacka Swaggera (z Vickie Guerrero) | Tag team match o WWE Tag Team Championship[18] | 13:44 |
| 4 | Layla (c) pokonała Beth Phoenix | Singles match o WWE Divas Championship[19] | 07:50 |
| 5 | Sheamus (c) pokonał Alberto Del Rio (z Ricardo Rodriguezem), Chrisa Jericho i Randy’ego Ortona | Fatal-4-Way match o World Heavyweight Championship[20] | 16:06 |
| 6 | Brodus Clay (z Cameron i Naomi) pokonał The Miz | Singles match | 05:48 |
| 7 | Christian pokonał Cody’ego Rhodesa (c) | Singles match o WWE Intercontinental Championship | 08:35 |
| 8 | CM Punk (c) pokonał Daniela Bryana | Singles match for the WWE Championship[21] | 24:04 |
| 9 | Ryback pokonał Camacho (z Hunico) | Singles match | 00:54 |
| 10 | John Laurinaitis pokonał Johna Cenę | No Disqualification match[22] Jeśli Cena wygra, Laurinaitis zostanie zwolniony. Ktokolwiek zainterweniuje w walce zostanie zwolniony. |
17:02 |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką P – walka miała miejsce w pre-show
| |||
- Battle Royal
| Nr. eliminacji | Wrestler | Wyeliminowany przez | Czas | ||
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Heath Slater | The Great Khali'ego | 01:27 | ||
| 2 | Michael McGillicutty | The Great Khali'ego | 01:40 | ||
| 3 | JTG | The Usos | 02:02 | ||
| 4 | Yoshi Tatsu | Drewa McIntyre'a | 02:18 | ||
| 5 | Ezekiel Jackson | Curta Hawkinsa i Tylera Reksa | 02:30 | ||
| 6 | Jey Uso | Darrena Younga | 03:07 | ||
| 7 | Drew McIntyre | Curta Hawkinsa i Tylera Reksa | 03:40 | ||
| 8 | Curt Hawkins | The Great Khali'ego | 03:56 | ||
| 9 | Tyler Reks | The Great Khali'ego | 03:57 | ||
| 10 | Jinder Mahal | The Great Khali'ego | 04:08 | ||
| 11 | The Great Khali | Darrena Younga, The Miza i Titusa O’Neila | 05:21 | ||
| 12 | Titus O’Neil | Jimmy’ego Uso | 06:03 | ||
| 13 | Jimmy Uso | Darrena Younga | 06:40 | ||
| 14 | William Regal | Christiana | 07:17 | ||
| 15 | Darren Young | Alexa Rileya | 07:48 | ||
| 16 | Alex Riley | The Miza | 08:30 | ||
| 17 | Tyson Kidd | Davida Otungę | 09:32 | ||
| 18 | David Otunga | Christiana | 11:29 | ||
| 19 | The Miz | Christiana | 12:24 | ||
| Zwycięzca: | Christian | ||||
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kofi Kingston def. Drew McIntyre (New Intercontinental Champion). World Wrestling Entertainment. [dostęp 2012-01-22].
- ↑ R-Truth def. Ted DiBiase. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2012-01-22].
- ↑ Rey Mysterio def. CM Punk (S.E.S. Pledge vs. Hair Match). World Wrestling Entertainment, 23 maja 2010. [dostęp 2012-01-22].
- ↑ Unified Tag Team Champions The Hart Dynasty def. Chris Jericho & The Miz. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2012-01-22].
- ↑ Randy Orton vs. Edge ended in a Double Count-out. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2012-01-22].
- ↑ Big Show def. World Heavyweight Champion Jack Swagger by Disqualification. World Wrestling Entertainment, 23 maja 2010. [dostęp 2012-01-22].
- ↑ Divas Champion Eve def. Maryse. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2012-01-22].
- ↑ WWE Champion John Cena def. Batista in an „I Quit” match. World Wrestling Entertainment, 22 maja 2010. [dostęp 2012-01-22].
- ↑ WWE News: Over the Limit dark match result from Seattle – cody rhodes wrestles in seattle. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2011-05-22].
- ↑ James Wortman: WWE: Homepage > TV Shows > WWE Over The Limit > WWE Over The Limit 2011 > Rey Mysterio vs. R-Truth. WWE. [dostęp 2011-05-17].
- ↑ Michael Burdick: WWE: Homepage > TV Shows > WWE Over The Limit > WWE Over The Limit 2011 > Intercontinental Champion Wade Barrett vs. Ezekiel Jackson. WWE. [dostęp 2011-05-14].
- ↑ 2 New Matches Added to WWE Over the Limit; Updated Card. WWE. [dostęp 2011-05-21].
- ↑ Greg Adkins: 2 New Matches Added to WWE Over the Limit; Updated Card. WWE. [dostęp 2011-05-21].
- ↑ Greg Adkins: 2 New Matches Added to WWE Over the Limit; Updated Card. WWE. [dostęp 2011-05-21].
- ↑ Mitch Passero: WWE: Homepage > TV Shows > WWE Over The Limit > WWE Over The Limit 2011 > World Heavyweight Champion Randy Orton vs. Christian. WWE. [dostęp 2011-05-14].
- ↑ Ryan Murphy: WWE: Homepage > TV Shows > WWE Over The Limit > WWE Over The Limit 2011 > Jerry Lawler vs. Michael Cole (Kiss My Foot Match). WWE. [dostęp 2011-05-14].
- ↑ James Wortman: WWE: Homepage > TV Shows > WWE Over The Limit > WWE Over The Limit 2011 > WWE Champion John Cena vs. The Miz („I Quit” match). WWE. [dostęp 2011-05-14].
- ↑ WWE Tag Team Champions Kofi Kingston & R-Truth vs. Jack Swagger & Dolph Ziggler. WWE. [dostęp 2012-05-10].
- ↑ WWE Divas Champion Layla vs. Beth Phoenix. WWE. [dostęp 2012-05-10].
- ↑ Fatal-4-Way World Heavyweight Championship Match. WWE. [dostęp 2012-05-07].
- ↑ WWE Champion CM Punk vs. Daniel Bryan. WWE. [dostęp 2012-04-30].
- ↑ John Cena vs. John Laurinaitis. WWE. [dostęp 2012-04-30].