Wernalina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wernalina – hipotetyczny hormon wzrostu wytwarzany przez rośliny podczas wernalizacji, czyli procesu wyziębiania. Proces ma miejsce u zbóż ozimych i roślin dwuletnich. W pierwszym roku wytwarzają one jedynie organy wegetatywne, w drugim kwitną (pod wpływem bodźca temperaturowego)[1].

W latach trzydziestych XX wieku wykazano efekt wernalizacji może być przeniesiony z rośliny zwernalizowanej na roślinę, która rosła tylko w środowisku o wysokich temperaturach, doprowadzając do jej zakwitnięcia. Także ekstrakty z roślin zwernalizowanych indukowały kwitnienie. W ten sposób powstała koncepcja hormonu wywołującego zakwitanie, wytwarzanego w okresie chłodu. Hipoteza istnienia wernaliny nie znalazła doświadczalnego potwierdzenia[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Kopcewicz Jan: Rozwój generatywny W: Fizjologia roślin (red. Kopcewicz Jan, Lewak Stanisław). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 520-557. ISBN 83-01-13753-3.