Widełki sternalne
Widełki sternalne[1] (łac. furca, l. mn. furcae) – apodema, stanowiąca część endoszkieletu tułowia owadów uskrzydlonych[1][2][3].
Widełki te występują u wyżej rozwiniętych owadów uskrzydlonych[2], u których powstają przez modyfikację apofiz sternalnych[1][2][3]. Apofizy te zlewają się u nasady tworząc Y-kształtny wyrostek[1], wsparty na środkowym wygięciu (ang. median inflection) sternum[2][3].
Szypułka widełek znaczyć może granice między basisternum a sternellum albo część sternum do opatrzona widełkami może być wyraźnie wydzielona w furcasternum lub też nasada widełek może być wydłużona w przód w, ciągnącą się przez całą długość sternum podłużną krawędź. W ostatnim przypadku struktura ta jest z zewnątrz widoczna jako środkowy rowek biegnący przez sternum, a rozróżnienie basisternum od furcasternum lub sternellum jest niemożliwe[2].
Dystalne końce widełek łączą się z grzebieniam pleuralnymi za pomocą krótkich mięśni[1].
Widełki sternalne położone w przedtułowiu i wyrastające z przedpiersia to profurca, widełki położone w śródtułowiu i wyrastające z śródpiersia to mesofurca, a te położone w zatułowiu i wyrastające z zapiersia to metafurca[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Zoologia t. 2 Stawonogi cz. 2 Tchawkodyszne. Czesław Błaszak (red.). Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 58-59.
- ↑ a b c d e VIII: The Thorax. W: R. E. Snodgrass: Principles of Insect Morphology. Cornell University Press, 1935.
- ↑ a b c d Armand R. Maggenti, Scott Lyell Gardner: Online Dictionary of Invertebrate Zoology. 2005, s. 378.