Przejdź do zawartości

Wikipedia:Dobre Artykuły/zajawki/Pałac elektorski w Koblencji

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

2021-06-20[edytuj | edytuj kod]

Pałac elektorski w Koblencjiklasycystyczny pałac, znajdujący się w Koblencji, w dzielnicy Altstadt, nad brzegiem Renu. Stanowi jeden z najważniejszych przykładów francuskiego wczesnego klasycyzmu w południowo-zachodnich Niemczech, a ponadto jest wraz z pałacem Wilhelmshöhe w Kassel oraz pałacem arcybiskupim w Münster jednym z ostatnich pałaców zbudowanych w Niemczech przed rewolucją francuską. Pałac został zbudowany w latach 1777–1786 z inicjatywy elektora i arcybiskupa Trewiru Klemensa Wacława Wettyna jako jego nowa siedziba. Osiem lat po oddaniu budynku do użytku zamieszkujący go elektor uciekł z Koblencji w następstwie zbliżenia się do miasta francuskich wojsk rewolucyjnych. Po I wojnie światowej budynek znów pełnił funkcję siedziby organów administracyjnych. W trakcie II wojny światowej pałac uległ zniszczeniu, a jego odbudowę przeprowadzono w latach 1950–1951. Od 1960 roku gmach jest własnością władz Republiki Federalnej Niemiec i stanowi siedzibę instytucji federalnych. Budynek jest częścią tzw. Oberes Mittelrheintal, odcinka Doliny środkowego Renu wpisanego w 2002 roku został wpisany jako krajobraz kulturowy na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Czytaj więcej…

2021-06-27[edytuj | edytuj kod]

Pałac elektorski w Koblencjiklasycystyczny pałac, znajdujący się w Koblencji, w dzielnicy Altstadt, nad brzegiem Renu. Stanowi jeden z najważniejszych przykładów francuskiego wczesnego klasycyzmu w południowo-zachodnich Niemczech, a ponadto jest wraz z pałacem Wilhelmshöhe w Kassel oraz pałacem arcybiskupim w Münster jednym z ostatnich pałaców zbudowanych w Niemczech przed rewolucją francuską. Pałac został zbudowany w latach 1777–1786 z inicjatywy elektora i arcybiskupa Trewiru Klemensa Wacława Wettyna jako jego nowa siedziba. Osiem lat po oddaniu budynku do użytku zamieszkujący go elektor uciekł z Koblencji w następstwie zbliżenia się do miasta francuskich wojsk rewolucyjnych. Po I wojnie światowej budynek znów pełnił funkcję siedziby organów administracyjnych. W trakcie II wojny światowej pałac uległ zniszczeniu, a jego odbudowę przeprowadzono w latach 1950–1951. Od 1960 roku gmach jest własnością władz Republiki Federalnej Niemiec i stanowi siedzibę instytucji federalnych. Budynek jest częścią tzw. Oberes Mittelrheintal, odcinka Doliny środkowego Renu wpisanego w 2002 roku został wpisany jako krajobraz kulturowy na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Czytaj więcej…