Wiktor Trenewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiktor Trenewski
Виктор Треневски
Data i miejsce urodzenia

8 października 1972
Skopje

Wzrost

172 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1991–1995 Budućnost Podgorica
1995–1998 FK Partizan 21 (4)
1998–1999 Siłeks Kratowo
1999 Puebla FC 9 (1)
1999–2000 FK Pelister 12 (2)
2000–2002 Budućnost Podgorica
2002–2003 NK Mura 28 (9)
2003–2005 FC Koper 21 (7)
2005 Olimpija Lublana 13 (4)
2005–2007 NK Drava Ptuj 47 (18)
2007–2008 NK Nafta Lendava 30 (7)
2008–2010 NK Malečnik
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1997–2004  Macedonia 17 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2011 NK Malečnik
2011–2012 NK Veržej
2013–2014 NK Zavrč
2015 FK Dečić Tuzi
2016– Rabotniczki Skopje
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Wiktor Trenewski (mac.: Виктор Треневски; ur. 8 października 1972 w Skopju) – macedoński piłkarz występujący na pozycji napastnika. Trener piłkarski.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Trenewski karierę rozpoczynał w 1991 roku w zespole FK Budućnost Podgorica, a w 1995 roku przeszedł do Partizana. W ciągu 3 lat gry dla tego klubu, dwukrotnie zdobył z nim mistrzostwo Jugosławii (1996, 1997), a także Puchar Jugosławii (1998). W 1998 roku odszedł do macedońskiego Siłeksa Kratowo. Na początku 1999 roku odszedł jednak stamtąd do meksykańskiej Puebli. W sezonie 1998/1999 rozegrał tam 9 spotkań i zdobył 1 bramkę w pierwszej lidze meksykańskiej.

W połowie 1999 roku Trenewski wrócił do Macedonii, gdzie został graczem klubu FK Pelister. Spędził tam sezon 1999/2000, a potem odszedł do FK Budućnost Podgorica. Tym razem występował tam przez dwa sezony. W 2002 roku wyjechał do Słowenii, gdzie do końca kariery w 2010 roku grał w zespołach NK Mura, FC Koper, Olimpija Lublana, NK Drava Ptuj, NK Nafta Lendava oraz NK Malečnik.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Macedonii Trenewski zadebiutował 7 czerwca 1997 w wygranym 1:0 meczu eliminacji Mistrzostw Świata 1998 z Islandią. W latach 1997–2004 w drużynie narodowej rozegrał 17 spotkań.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]