Winiszte
 Wieża czasowa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Gmina | |
| Powierzchnia |
29,329 km² |
| Wysokość |
270 m n.p.m. |
| Populacja (2023) • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
09547 |
| Kod pocztowy |
3482 |
| Tablice rejestracyjne |
М |
Położenie na mapie Bułgarii  | |
 43°28′59,11″N 23°04′15,50″E/43,483086 23,070972
| |
Winiszte (bułg. Винище) – wieś w Bułgarii, w obwodzie Montana, w gminie Montana. Według danych szacunkowych Ujednoliconego Systemu Ewidencji Ludności oraz Usług Administracyjnych dla Ludności, 15 września 2023 roku miejscowość liczyła 305 mieszkańców[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wzmianka o wsi pod własną nazwą znajduje się w księgach osmańskich z 1450 r., a nazwa wsi wywodzi się z faktu, że obszar ten sprzyjał rozwojowi uprawy winorośli. W 1688 roku ludność Winiszta wzięła czynny udział w powstaniu cziprowieckim, które rozpoczęło się po zajęciu Belgradu przez Austriaków 6 września 1688 roku[2]. Pod koniec września w rejonie Żerawicy pomiędzy Kutłowicą (obecnie Montana) a Winisztem doszło do decydującej bitwy pomiędzy powstańcami a armią magnata Imre Thököly, w której siły bułgarskie zostały pokonane[2]. W czasie upadku powstania zniszczona została znaczna część wsi[2]. Latem 1950 r., w szczytowym okresie kolektywizacji Bułgarii, w ramach protestów grupa górali ze wsi podpaliła snopy podczas omłotu[3].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
W odległości 1,24 km na południowy wschód od centrum wioski, znajduje się rzymska lub bizantyjska twierdza. Zbudowana jest na wzniesieniu o łagodnych, łatwo dostępnych zboczach, ma regularny kształt prostokąta o przybliżonych wymiarach 80x130 m[4].
Osoby związane z miejscowością[edytuj | edytuj kod]
Urodzeni[edytuj | edytuj kod]
- Władimir Dankin (1927–2001) – bułgarski pisarz
- Miłan Drenczew (1917–2007) – bułgarski polityk
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Таблица на населението по постоянен и настоящ адрес [online], Единна система за гражданска регистрация и административно обслужване на населението [dostęp 2024-01-12] (bułg.).
- ↑ a b c Петър Чолов: Чипровското въстание 1688. София: Тангра ТанНакРа, 2008, s. 116. ISBN 978-954-378-041-9.
- ↑ Михаил. Груев: Преорани слогове. Колективизация и социална промяна в Българския северозапад 40-те – 50-те години на XX век. София: Сиела, 2009, s. 161. ISBN 978-954-28-0450-5.
- ↑ С. Винище – крепост. www.bulgariancastles.com. [dostęp 2024-01-12]. (bułg.).