Winnicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Winnicki (forma żeńska Winnicka) – nazwisko, według danych z roku 2000 używane przez 5073 Polaków, co dawało tysięczne miejsce wśród rankingu najpopularniejszych polskich nazwisk.

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Nazwisko Winnicki należy do grupy nazwisk odmiejscowych i zostało utworzone formantem -ski od nazw miejscowych Winnica, Winniki.

Rody szlacheckie[edytuj | edytuj kod]

Polska heraldyka zna dwa rody szlacheckie Winnickich, które pieczętowały się herbami Nałęcz i Sas[1][2].

Demografia[edytuj | edytuj kod]

W 2013 roku mieszkało w Polsce około 5040 Winnickich, najwięcej w Warszawie (370), Sochaczewie (339), Wrocławiu (142)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tadeusz Gajl, Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku. Ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów, Gdańsk: L&L, 2007, s. 486, ISBN 978-83-60597-10-1, OCLC 233447252.
  2. Kasper Niesiecki, Herbarz Polski, tom IX, s. 344.
  3. moikrewni.pl

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kazimierz Rymut, Nazwiska Polaków, Słownik historyczno-etymologiczny, t. 2, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001.