Wołowa Galeria

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Widok z Niżnich Rysów

Wołowa Galeria – wielki, pochyły taras na północnej ścianie Wołowego Grzbietu w polskich Tatrach Wysokich[1]. Jest piarżysty, ma długość około 200 m, szerokość 50 m i znajduje się w środkowej części Wołowego Grzbietu na wysokości około 2020–2050 m. Nachylony jest ku północnemu wschodowi, a różnica wysokości między jego dolną i górną krawędzią wynosi około 30 m. Górną krawędź Wołowej Galerii tworzy ściana Wołowej Kazalnicy. Dolna krawędź tarasu miejscami jest obcięta bardzo równo. Z prawej strony (patrząc od dołu) ograniczenie tarasu tworzy Komin Węgrzynowicza, z lewej strony płyty na których zanika Komin Stanisławskiego opadający z Wielkiej Wołowej Szczerbiny[2].

Przez lewą (patrząc od dołu) część Wołowej Galerii biegnie rynna o szerokości około 3 m i podobnej głębokości. Zbudowana jest ze sklejonych piaskiem otoczaków. Rynna znajduje się na przedłużeniu najgłębszej depresji Wołowej Kazalnicy. W dolnej części przekształca się biały, wygładzony ściek. Znajduje się on w odległości około 30 m od pionowego komina stanowiącego dolne przedłużenie Komina Stanisławskiego[2].

Przez całą długość Wołowej Galerii biegnie droga wspinaczkowa Z Zachodu Grońskiego do Komina Węgrzynowicza (II w skali UIAA, czas przejścia 15 min). Do Galerii można dojść także Drogą Przewodników (V, miejsce V+, 2 godz.). Jej punktem startowym jest podstawa ściany w odległości od kilku do kilkunastu metrów na lewo od białego ścieku na przedłużeniu rynny Wołowej Galerii. Przejście dwoma wyciągami[2].

Wołowa Galeria jest punktem startowym dla dwóch dróg na północnej ścianie Wołowej Turni[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2020-09-26].
  2. a b c d Władysław Cywiński, Wołowy Grzbiet. Przewodnik szczegółowy, tom 12, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2006, ISBN 83-7104-037-7