Wielka Wołowa Szczerbina
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
2340 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
| Data zdobycia |
11 września 1905 |
| Pierwsze wejście |
K. Bröske, S. Häberlein |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°10′45,3″N 20°04′28,0″E/49,179250 20,074444
| |
Wielka Wołowa Szczerbina (słow. Veľká volia štrbina[1], 2340 m[2][3]) – przełączka w Wołowym Grzbiecie w Tatrach Wysokich na granicy polsko-słowackiej. Znajduje się w głównej grani Tatr pomiędzy Rogatą Turniczką (Rohatá vežička, 2364 m) na północnym zachodzie a Wołową Turnią (Volia veža, 2374 m) na południowym wschodzie[4][2][3].
Przełączka ma dwa wyraźne siodełka, między którymi tkwi kilkunastometrowy ząb skalny. Niższe jest siodełko południowo-wschodnie. Na południową, słowacką stronę do Wołowej Kotlinki opada z przełączki szeroki górą, dołem zwężający się, kruchy i głęboko wcięty żleb. Górna część żlebu dzieli się na dwie odnogi, dolna składa się z dwóch gładkich rynien. Jego orograficznie lewe ograniczenie tworzą ściany południowo-zachodniego filara Wołowej Turni, z prawej trony jest to żebro Rogatej Turniczki. Na północną, polską stronę z przełączki opada potężny Komin Stanisławskiego[4].
Wielka Wołowa Szczerbina znajduje się na najłatwiejszej drodze na Wołową Turnię[5]. Na samą przełęcz najprościej jest dostać się z Wołowcowej Równi w Dolinie Mięguszowieckiej, od południowego zachodu[4].
Taternictwo[edytuj | edytuj kod]
Niektóre wejścia na Wielką Wołową Szczerbinę są łatwe, jednak jest to dla turystów teren zamknięty. Mogą natomiast uprawiać tutaj wspinaczkę taternicy[4].
- Pierwsze wejścia
- letnie – Katherine Bröske i Simon Häberlein, 11 września 1905 r. podczas przejścia grani Wołowego Grzbietu,
- zimowe – Alfréd Grósz, 5 kwietnia 1913 r.[5]
- Drogi wspinaczkowe
- Od północy przez depresję Wielkiej Rogatej Szczerbiny; I w skali UIAA, czas przejścia od Zachodu Grońskiego 30 min,
- Od północy przez żebro Rogatej Turniczki; II, od Zachodu Grońskiego 30 min,
- Północno-wschodnim kominem; V, od drogi Stanisławskiego 3 godz.,
- Południowym żlebem; 0+, od wylotu żlebu 30 min,
- Z Wołowcowej Równi; 0, 30 min[4].
-
Widok z Wyżniej Koprowej Przełęczy -
Wielka Wołowa Szczerbina druga od lewej – widok z Buli pod Rysami -
Widok z Niżnich Rysów
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Grzegorz Barczyk, Adam Piechowski, Grażyna Żurawska, Bedeker tatrzański, Ryszard Jakubowski (red.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, ISBN 83-01-13184-5.
- ↑ a b Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Dane pomiarowe z lotniczego skaningu laserowego [online].
- ↑ a b Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
- ↑ a b c d e Władysław Cywiński, Wołowy Grzbiet, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2006, ISBN 83-7104-037-7.
- ↑ a b Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Cubryna – Żabia Turnia Mięguszowiecka, t. 6, Warszawa: Spółdzielczy Instytut Wydawniczy „Kraj”, 1952.