Wojciech Stanisław Nepomucen Goczałkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Stanisław Nepomucen Goczałkowski
Ilustracja
herb Poraj
Data i miejsce urodzenia

2 maja 1809
Cerekiew

Data i miejsce śmierci

8 stycznia 1866
Bobowa

Miejsce spoczynku

Bobowa

Zawód, zajęcie

dzierżawca

Rodzice

Adam i Wiktoria bar. Puszet h. wł

Małżeństwo

Julia z Lewickich

Wojciech Stanisław Nepomucen Goczałkowski (ur. 2 maja 1809 w Cerekwi, zm. 8 stycznia 1866 w Bobowej) – oficer powstania listopadowego oraz Wiosny Ludów, pamiętnikarz, publicysta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 2 maja 1809 w Cerekwi w powiecie bocheńskim jako jeden z synów Adama herbu Poraj i jego żony Wiktorii z d. Puszet. Miał młodszego brata Franciszka oraz dwie siostry Ludwikę i Mariannę.

W 1826 wstąpił do 1 pułku ułanów i w 1830 otrzymał stopień kadeta. Wziął udział w powstaniu listopadowym w swoim pułku[1] w stopniu podporucznika. Wraz z korpusem gen. Chłapowskiego przeszedł do Prus i został internowany w Packemonen i Langallen.

W 1832 wyjechał do Galicji i w 1835 poślubił Julię z d. Lewicką. Dzierżawił folwarki Ostrów i Zatoka należące wcześniej do majątku Goczałkowskich[1]. Pod koniec 1845 aresztowany za udział w spisku i przebywał w więzieniu w Bochni i Wiśniczu. Zwolniony we wrześniu następnego roku z braku dowodów winy. Uczestnik Wiosny Ludów, organizator i dowódca Gwardii Narodowej okręgu przemyskiego.

W latach 1851-53 był zatrudniony w Bibliotece Ossolińskich jako sekretarz[2]. W latach 1852-54 był redaktorem i wydawcą czasopisma „Telegraf” we Lwowie. W 1853 we Lwowie wydał swoje wspomnienia zatytułowane „Wspomnienia ułana”.

Zmarł 8 stycznia 1866 w Bobowej i tamże został pochowany. Małżeństwo Goczałkowskich zostało upamiętnione w Bochni w nazwie jednej z ulic miejskich[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Pamiątki dziejów ojczystych – Muzeum w Bochni [online] [dostęp 2021-05-22] (pol.).
  2. Zakład Narodowy imienia Ossolińskich [online], www.lwow.home.pl [dostęp 2021-05-22].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]