Współkońcowość

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

W matematyce, zwłaszcza w teorii mnogości, współkońcowość zbioru częściowo uporządkowanego to najmniejsza moc zbioru współkońcowego w

Notacja[edytuj | edytuj kod]

Dla liczby porządkowej przez oznaczać będziemy wyznaczony przez nią odcinek początkowy, czyli zbiór mniejszych od liczb porządkowych

Definicja[edytuj | edytuj kod]

Załóżmy, że jest nieskończoną liczbą kardynalną. Najmniejszą liczbę kardynalną taką, że jest sumą swoich podzbiorów, z których każdy jest mocy mniejszej niż nazwiemy współczynnikiem współkońcowości liczby lub jej współkońcowością[1]. Współczynnik współkońcowości oznacza się Wyrażoną w ten sposób zależność można opisać również następująco:

Liczby kardynalne dla których nazywamy regularnymi. Pozostałe liczby kardynalne są singularne.

Charakteryzacja[edytuj | edytuj kod]

Załóżmy, że jest nieskończoną liczbą kardynalną. Powiemy, że zbiór jest ograniczony w jeśli istnieje liczba porządkowa taka, że W przeciwnym razie powiemy, że zbiór jest współkońcowy w Współkońcowość liczby kardynalnej równa jest mocy najmniejszego zbioru współkońcowego w

Przykłady[edytuj | edytuj kod]

Oczywistym przykładem regularnej liczby kardynalnej jest

Każdy następnik kardynalny jest liczbą regularną.

Dla każdej liczby porządkowej zachodzi następująca zależność:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Piotr Zakrzewski, Wojciech Guzicki, Wykłady ze wstępu do matematyki. Wprowadzenie do teorii mnogości [online], 27 października 2004.