Współczynnik wagowy tkanki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Współczynnik wagowy tkanki – mnożnik równoważnika dawki w danym narządzie lub tkance, pozwalający na uwzględnienie różnych stopni czułości charakteryzujących poszczególne narządy i tkanki z punktu widzenia możliwości wywołania przez promieniowanie skutków stochastycznych i obliczenie dawki skutecznej.

Wartości współczynników wagowych dla poszczególnych narządów i tkanek przedstawia poniższa tabela. Wartości te są zaleceniem ICRP 60. Wartości mogą się różnić w poszczególnych krajach w zależności od lokalnych regulacji prawnych.

Tkanka, narząd Współczynnik wagowy
gruczoły piersiowe 0,12
czerwony szpik kostny 0,12
jelito grube 0,12
płuca 0,12
żołądek 0,12
pozostałe tkanki[1] 0,12
gonady 0,08
pęcherz moczowy 0,04
wątroba 0,04
przełyk 0,04
tarczyca 0,04
skóra 0,01
powierzchnia kości 0,01
gruczoły ślinowe 0,01
mózg 0,01

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pozostałe tkanki to: nadnercza, obszar górnych dróg oddechowych, woreczek żółciowy, serce, nerki, węzły chłonne, mięśnie, śluzówka jamy ustnej, trzustka, prostata (u mężczyzn), jelito cienkie, śledziona, grasica, macica / szyjka macicy (u kobiet). Wartość wT = 0,12 stosuje się do średniej arytmetycznej dawek dla 13 wymienionych powyżej tkanek i narządów dla każdej płci.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]