Yoʻldosh Bobojonov

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Yoʻldosh Bobojonov
Юлдаш Бабаджанович Бабаджанов
generał major generał major
Data i miejsce urodzenia

listopad 1906
Gurlan

Data i miejsce śmierci

6 stycznia 1971
Taszkient

Przebieg służby
Formacja

NKWD

Późniejsza praca

deputowany do Rady Najwyższej ZSRR

Odznaczenia
Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order „Znak Honoru”

Yoʻldosh Bobojonovich Bobojonov (ros. Юлдаш Бабаджанович Бабаджанов, Jułdasz babadżanowicz Babadżanow; ur. 1906 w Gurlanie, zm. 6 stycznia 1971 w Taszkencie) – ludowy komisarz i minister spraw wewnętrznych Uzbeckiej SRR (1941, 1945-1953 i 1954-1957), generał major.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1916-1925 robotnik rolny, 1925-1926 rolnik w swoim gospodarstwie, 1926 wstąpił do WKP(b) i milicji, młodszy milicjant oddziału konnego. 1927-1928 na kursach partyjnych, 1929 na kursach przy KC Komunistycznej Partii (bolszewików) Uzbekistanu. 1928-1929 I sekretarz rejonowego komitetu Komsomołu w rodzinnym mieście, 1929-1930 kierownik wydziału propagandy i agitacji okręgowego komitetu Komsomołu, 1931-1932 I sekretarz rejonowego komitetu WKP(b) w Kara-darii, 1932-1934 I sekretarz kuramińskiego rejonowego komitetu (obecnie Taszkent). Od 1934 w KC KP(b)U, 1934-1935 dyrektor Centralnej Szkoły Partyjnej KC KP(b)U, 1935-1937 słuchacz wyższej szkoły partyjnej, 1937-1938 I sekretarz kurgańskiego rejonowego komitetu WKP(b), 1938-1939 ludowy komisarz handlu Uzbeckiej SRR. Od lipca 1940 do 26 lutego 1941 zastępca ludowego komisarza spraw wewnętrznych Uzbeckiej SRR w stopniu kapitana bezpieczeństwa państwowego, następnie do 31 lipca 1941 ludowy komisarz. Od 15 sierpnia 1941 do 9 listopada 1945 ponownie zastępca ludowego komisarza, od 9 listopada 1945 do 16 marca 1953 ponownie ludowy komisarz (od 1946 minister spraw wewnętrznych), od 23 marca 1953 do 17 kwietnia 1954 zastępca ministra, od 17 kwietnia 1954 do 19 kwietnia 1957 ponownie minister spraw wewnętrznych Uzbeckiej SRR. Od 4 stycznia 1942 major bezpieczeństwa państwowego, od 14 lutego 1943 komisarz bezpieczeństwa państwowego, od 9 lipca 1945 generał major. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 2 kadencji.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I 4 medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]