Wyżni Staw Rohacki
49°12′20″N 19°44′09″E/49,205556 19,735833
| |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość lustra |
1720 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
1,45 ha |
| Głębokość • maksymalna |
|
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°12′20″N 19°44′09″E/49,205556 19,735833
| |
Wyżni Staw Rohacki, Zadni Staw Rohacki (słow. Štvrté Roháčske pleso, Horné Roháčske pleso) – jeden z czterech Rohackich Stawów znajdujących się na trzech tarasach w górnej części Doliny Rohackiej w słowackich Tatrach Zachodnich. Położony jest na wysokości 1720[1] m n.p.m., na dnie zniszczonego przez erozję zbiornika firnowego. Jego wody odpływają w kierunku Doliny Spalonej. Znajduje się na wierzchowinie wzniesienia Przednie Zielone, od północnej strony opada do niego stroma ściana Zielonego Wierchu Rohackiego podsypana stożkami piargowymi i wielkimi głazami. Staw ma skaliste brzegi, znad których widoczny jest Wołowiec, Rakoń i jego północno-zachodnia grań. Często przebywają na jego wodach dożywiane przez turystów i niemal oswojone kaczki krzyżówki.
Wzdłuż stawu prowadzi dobrze utrzymany szlak turystyczny i ścieżka dydaktyczna z tablicami informacyjnymi.
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
– zielony od Bufetu Rohackiego dolną częścią Doliny Smutnej, obok Niżniego i Pośrednich Stawów do Wyżniego Stawu Rohackiego i dalej na Banikowską Przełęcz.
- Czas przejścia od bufetu do Wyżniego Stawu: 1:30 h, ↓ 1 h
- Czas przejścia znad Wyżniego Stawu na przełęcz: 2:05 h, ↓ 1:35 h
– niebieski od skrzyżowania ze szlakiem zielonym przy Wyżnim Stawie Rohackim obok Rohackich Wodospadów do rozdroża szlaków na placu Adamcula przy szosie prowadzącej Doliną Rohacką. Odległość 7 km, różnica wzniesień 320 m. Czas przejścia: 1:10 h, ↑ 1:30 h[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
- ↑ Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Zachodnie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-89-7.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13184-5.
- Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.