Zawiesina (górnictwo)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zawiesina – układ złożony z rozproszonych cząstek ciał stałych i cieczy (najczęściej wody) powstały podczas procesów wzbogacania na mokro kopalin[1].

Powstawanie zawiesin przy wzbogacaniu kopalin[edytuj | edytuj kod]

Niektóre procesy wzbogacania kopalin użytkowych (węgla, rudy metali) są przeprowadzane na mokro. W takich procesach stosuje się zawiesiny. Zawiesiny mogą być przygotowywane w celu ich wykorzystania w dalszych procesach wzbogacania (ciała stałe są specjalnie rozdrabniane) lub powstają wówczas, gdy części stałe dostają się do wody płuczkowej w wyniku procesu odmulania miału, wymywania skał ilastych, niezupełnego odpylania, mechanicznego rozdrabniania urobku lub hydraulicznego rozmycia urobku. Z tego powodu skład ziarnowy zawiesiny zależy głównie od wielkości otworów przegród urządzeń odwadniających lub warunków klasyfikacji hydraulicznej[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dział XI Sedymentacja, [w:] Andrzej Tobiczyk, Poradnik górnika tom 5, 1976.