Zbiór wewnętrzny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zbiór wewnętrzny – w logice matematycznej, w szczególności teorii modeli i analizie niestandardowej, zbiór będący elementem modelu.

Pojęcie zbioru wewnętrznego standowi narzędzie do sformułowania zasady przenoszenia, która dotyczy związków logicznych między właściwościami liczb rzeczywistych a właściwościami większego ciała liczb hiperrzeczywistych Ciało zawiera w szczególności liczby infinitezymalne (tj. „nieskończenie małe”), dając przy tym ścisłe uzasadnienie posiłkowania się nimi. Z grubsza rzecz ujmując, ich ideą jest wyrażenie analizy rzeczywistej w odpowiednim języku logiki matematycznej, a następnie wskazaniu, że ten sam język jest wygodnym sposobem opisu liczb hiperrzeczywistych. Okazuje się, że jest to możliwe: z punktu wiedzenia teorii zbiorów twierdzenia w takim języku interpretowane są jako stosowalne tylko w zakresie zbiorów wewnętrznych, a nie wszystkich zbiorów (słowo „język” użyte jest tu w sensie potocznym, jak wyżej).

Przykładem aksjomatycznego podejścia do analizy niestandardowej jest teoria zbiorów wewnętrznych Edwarda Nelsona (zob. również teoria Palmgrena w konstruktywnej analizie niestandardowej). Konwencjonalne ujęcia nieskończoności w analizie niestandardowej również wykorzystują pojęcie zbioru wewnętrznego.

Zbiory wewnętrzne w konstrukcji ultrapotęgowej[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz też: ultrapotęgaultrafiltr.

Zgodnie z konstrukcją ultrapotęgową liczb hiperrzeczywistych jako klas równoważności ciągów zbiór wewnętrzny w jest zdefiniowany za pomocą ciągu zbiorów rzeczywistych gdzie o liczbie hiperrzeczywistej mówi się, że należy do zbioru wtedy i tylko wtedy, gdy zbiór indeksów dla których jest elementem ultrafiltru użytego w konstrukcji

Ogólniej, byt wewnętrzny jest elementem naturalnego rozszerzenia bytu rzeczywistego. Zatem dowolny element jest wewnętrzny; podzbiór jest wtedy i tylko wtedy, gdy jest elementem naturalnego rozszerzenia czyli zbioru potęgowego liczb rzeczywistych itd.

Podzbiory wewnętrzne liczb rzeczywistych[edytuj | edytuj kod]

Każdy podzbiór wewnętrzny jest z konieczności skończony (tj. nie ma elementów nieskończonych, ale może mieć nieskończenie wiele elementów[1]). Innymi słowy każdy nieskończony podzbiór wewnętrzny liczb hiperrzeczywistych zawiera koniecznie elementy niestandardowe.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Twierdzenie 3.9.1 (Goldblatt, 1998).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]