Zgorzel Fourniera
|
Zgorzel Fourniera (ang. Fournier gangrene) – rodzaj martwiczego zakażenia (zgorzel), które najczęściej obejmuje skórę i tkankę podskórną moszny. Jeden z rodzajów martwiczego zapalenia powięzi.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Zgorzel Fourniera została po raz pierwszy opisana w 1764 przez Baurienne’a, a jej nazwa pochodzi od francuskiego wenerologa Jeana-Alfreda Fourniera, który w 1883 zaprezentował w swoich wykładach 5 przypadków[1].
Niektórzy historycy uważają, że zgorzel Fourniera była przyczyną śmierci Heroda Wielkiego[2].
Etiologia[edytuj | edytuj kod]
W większości przypadków zgorzel Fourniera jest wywoływana przez mieszaną florę aerobową i anaerobową[3].
Następujące schorzenia mogą predysponować do rozwoju zgorzeli Fourniera:
- cukrzyca (najczęstszy czynnik)
- otyłość
- zaburzenia krążenia w obrębie miednicy małej
- nowotwory
- immunosupresja
- przewlekłe stosowanie kortykosteroidów
- alkoholizm
- narkomania[4].
Najczęstszymi czynnikami etiologicznymi są:
- paciorkowce
- gronkowiec
- bakterie beztlenowe
- bakterie z rodziny Enterobacteriaceae
- grzyby
Zapadalność[edytuj | edytuj kod]
Od 1996 doniesiono w literaturze o 600 przypadkach zgorzeli Fourniera. Chorowały najczęściej osoby w 6. i 7. dekadzie życia ze współistniejącymi innymi chorobami[5]. Jednakże zgorzel Fourniera nie podlega zgłoszeniom i nie występuje aż tak rzadko, zwłaszcza u chorych z cukrzycą. Sporadycznie opisywano analogiczne zakażenie u kobiet[6].
W Turcji 46% pacjentów ze zgorzelą miało cukrzycę[7], podczas gdy w innych badaniach wykazano, że jedna trzecia pacjentów miała cukrzycę, była niedożywiona lub uzależniona od alkoholu, a 10% było poddanych immunosupresji (chemoterapia, sterydy, nowotwory)[8].
Objawy i przebieg[edytuj | edytuj kod]
Początkowo występuje ból i obrzęk skóry moszny[9]. Następnie dochodzi do rozszerzenia się procesu chorobowego na prącie, okolicę odbytu oraz powłoki brzuszne[9]. Zajęte tkanki ulegają martwicy, występuje nieprzyjemny zapach ze zmienionych chorobowo miejsc oraz toksemia[9].
Leczenie[edytuj | edytuj kod]
Zgorzel Fourniera jest problemem urologicznym wymagającym szybkiego podania antybiotyków dożylnie oraz chirurgicznego usunięcia tkanki martwiczej[10]. Pomimo takiego postępowania, całkowita śmiertelność wynosi między 40% a 78%, jeśli przy przyjęciu są obecne cechy sepsy[7].
Klasyfikacja ICD10[edytuj | edytuj kod]
| kod ICD10 | nazwa choroby |
|---|---|
| ICD-10: N49.8 | Choroby zapalne innych określonych męskich narządów płciowych |
| ICD-10: N76.8 | Inne określone stany zapalne pochwy i sromu |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Fournier JA. Gangrène foudroyante de la verge. „La semaine médicale (Paris)”. 3, s. 345, 1883.
- ↑ Marta Landau: Herod zabójca. Wprost.pl, 20/2007 (1273). [dostęp 2015-10-02].
- ↑ Thwaini A, Khan A, Malik A, Cherian J, Barua J, Shergill I, Mammen K. Fournier’s gangrene and its emergency management. „Postgrad Med J”. 82 (970), s. 516–519, 2006. PMID: 16891442.
- ↑ Emedicine.com.
- ↑ Vaz I. Fournier gangrene. „Trop Doct”. 36 (4), s. 203–204, 2006. PMID: 17034687.
- ↑ Herzog W. [Fournier gangrene--also in females?]. „Zentralbl Chir”. 112 (9), s. 564–576, 1987. PMID: 2956804.
- ↑ a b Yanar H, Taviloglu K, Ertekin C, Guloglu R, Zorba U, Cabioglu N, Baspinar I. Fournier’s gangrene: risk factors and strategies for management. „World J Surg”. 30 (9), s. 1750–1754, 2006. PMID: 16927060.
- ↑ Tahmaz L, Erdemir F, Kibar Y, Cosar A, Yalcýn O. Fournier’s gangrene: report of thirty-three cases and a review of the literature. „Int J Urol”. 13 (7), s. 960–967, 2006. PMID: 16882063.
- ↑ a b c Dziubek i Duszczyk 2017 ↓, s. 130.
- ↑ Dziubek i Duszczyk 2017 ↓, s. 131.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zdzisław Dziubek, Ewa Duszczyk: Choroby zakaźne i pasożytnicze. Wyd. IV. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2017, s. 130–131. ISBN 978-83-200-4534-5.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Fournier’s gangrene w bazie Who Named It (ang.)
- Zdjęcia na Emedicine.com przedstawiające zgorzel Fourniera
