Zofia Falkowska
| Data urodzenia |
2 czerwca 1915 |
|---|---|
| Data śmierci |
30 października 1993 |
| profesor doktor habilitowana nauk medycznych | |
| Specjalność: okulista | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Zofia Falkowska (ur. 2 czerwca 1915, zm. 30 października 1993) – profesor, doktor habilitowana, kierownik kliniki okulistycznej w Warszawie. Uczestniczka powstania warszawskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Córka Adolfa Falkowskiego i Kazimiery Kobylińskiej. Brała udział w Powstaniu Warszawskim na Śródmieściu-Południe w Oddziale „Bakcyl” (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej)[1]. Pod koniec lat 40. XX wieku, utworzyła w klinice Pracownię Widzenia Obuocznego, ze specjalnością choroby zezowej. W latach 1963-1977 była kierownikiem Katedry i Kliniki Okulistycznej i Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie, gdzie jako pierwsza w Polsce i Europie wprowadziła leczenie laserowe i utworzyła pierwszą w kraju pracownię diagnostyki ultradźwiękowej. W 1980 roku czynnie angażowała się w działalność społeczno-polityczną[2]. Jest pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 183-2-19)[3].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Powstańcze biogramy. Zofia Falkowskal
- ↑ Zofia Falkowska
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: STANISŁAW FALKOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-02].