Zygmunt Niszczycki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Niszczycki
Herb
Herb Prawdzic
Data śmierci

1621

Ojciec

Krzysztof Niszczycki

Żona

Zofia Lipska

Zygmunt Niszczycki herbu Prawdzic – chorąży wyszogrodzki w 1620 roku, starosta przasnyski w 1613 roku, deputat do zapłaty wojska, uczestnik rokoszu Zebrzydowskiego.

Syn wojewody bełskiego Krzysztofa. Żonaty z Zofią Lipską miał córkę Annę Jadwigę Gorajską i synów: Adama i Zygmunta.

24 czerwca 1607 roku podpisał pod Jeziorną akt detronizacji Zygmunta III Wazy[1]. Poseł na sejm zwyczajny 1613 roku z województwa płockiego[2]. Poseł na sejm nadzwyczajny 1613 roku z ziemi łomżyńskiej[3]. Poseł na sejm 1620 roku z województwa płockiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Henryk Schmitt, Kilka uwag w sprawie rokoszu Zebrzydowskiego, w: Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego t. III, Poznań 1865, s. 68.
  2. Janusz Byliński, Dwa sejmy z roku 1613, Wrocław 1984, s. 246
  3. Janusz Byliński, Dwa sejmy z roku 1613, Wrocław 1984, s. 253.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Pietrzak, Po Cecorze i podczas wojny chocimskiej. Sejmy z lat 1620 i 1621, Wrocław 1983, s. 168.
  • Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. XII, Warszawa 1915, s. 159.