Żołnierz o bladym obliczu
| |||
| Autor | |||
|---|---|---|---|
| Typ utworu |
kryminał | ||
| Wydanie oryginalne | |||
| Miejsce wydania | |||
| Język | |||
| Data wydania | |||
| |||
Żołnierz o bladym obliczu (ang. The Adventure of the Blanched Soldier) – opowiadanie Arthura Conana Doyle’a z serii przygód Sherlocka Holmesa.
Pierwsza publikacja w czasopiśmie „Liberty” w październiku 1926 (ilustracje Frederic Dorr Steele), następna w „The Strand Magazine” w listopadzie 1926 (ilustracje Howard K. Elcock). Część zbioru Księga przypadków Sherlocka Holmesa (1 wydanie w czerwcu 1927).
Narratorem, podobnie jak w opowiadaniu Lwia grzywa, jest sam Holmes[1].
Weteran II wojny burskiej prosi Holmesa o wyjaśnienie zachowania się swego kolegi. Po powrocie z wojny zamierzał odwiedzić kolegę w posiadłości jego rodziców. Po przybyciu na miejsce zauważył, że tamten się ukrywa. Zobaczył go raz na zewnątrz domu, przez okno, bardzo bladego. Domownicy udzielają wykrętnych odpowiedzi. Detektyw odkrywa, że zagadka pozbawiona jest cech kryminalnych.
Przypisy
- ↑ W opowiadaniach Klejnot Mazarina i Jego ostatni ukłon oraz w retrospektywnych częściach powieści Studium w szkarłacie i Dolina trwogi narracja jest trzecioosobowa. We wszystkich pozostałych przygodach Holmesa narratorem jest doktor Watson.