Przejdź do zawartości

Galaretnica mięsista: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
→‎Mykodiesel: uzupełnienie, źródła/przypisy
Linia 1: Linia 1:
{{Czy wiesz do artykułu|7}}
{{Takson infobox
{{Takson infobox
|nazwa = Galaretnica mięsista
|nazwa = Galaretnica mięsista
|obrazek = Ascocoryne sarcoides G3.jpg
|obrazek = Ascocoryne sarcoides G3.jpg
|obrazek2 = Ascocoryne sarcoides.jpg
|obrazek2 = Ascocoryne sarcoides.jpg
|systematyka_ref =
|systematyka_ref =
|domena = [[eukarionty]]
|domena = [[eukarionty]]
|królestwo = [[grzyby]]
|królestwo = [[grzyby]]
|gromada = [[grzyby workowe]]
|gromada = [[grzyby workowe]]
|klasa = [[patyczniaki]]
|klasa = [[patyczniaki]]
|rząd = [[tocznikowce]]
|rząd = [[tocznikowce]]
|rodzina = [[tocznikowate]]
|rodzina = [[tocznikowate]]
|rodzaj = [[Ascocoryne|galaretnica]]
|rodzaj = [[Ascocoryne|galaretnica]]
|gatunek = galaretnica mięsista
|gatunek = galaretnica mięsista
|łacina = Ascocoryne sarcoides
|łacina = Ascocoryne sarcoides
|autor = (Jacq.) J.W. Groves & D.E. Wilson
|autor= (Jacq.) J.W. Groves & D.E. Wilson
|cytat = ''Taxon'' 16(1): 40 (1967)
|cytat = ''Taxon'' 16(1): 40 (1967)
|wikispecies =
|wikispecies =
|commons = category:Ascocoryne sarcoides
|commons = category:Ascocoryne sarcoides
}}
}}
[[Plik:Ascocoryne sarcoides a1 (3).JPG|thumb|240px]]
[[Plik:Ascocoryne sarcoides a1 (3).JPG|thumb|240px]]
[[Plik:Ascocoryne sarcoides a2 (2).JPG|thumb|240px]]
[[Plik:Ascocoryne sarcoides a2 (2).JPG|thumb|240px]]
'''Galaretnica mięsista''' (''Ascocoryne sarcoides '' (Jacq.) J.W. Groves & D.E. Wilson) – gatunek [[grzyby|grzybów]] z rzędu [[Tocznikowce|tocznikowców]] (''Helotiales'')<ref name=if>{{Cytuj stronę |url= http://www.indexfungorum.org/names/NamesRecord.asp?RecordID=326593|tytuł= Index Fungorum|język=en|data dostępu = 2013-11-12}}</ref>.
'''Galaretnica mięsista''' (''Ascocoryne sarcoides '' (Jacq.) J.W. Groves & D.E. Wilson) – gatunek [[grzyby|grzybów]] z rzędu [[Tocznikowce|tocznikowców]] (''Helotiales'')<ref name=if>{{Cytuj stronę |url= http://www.indexfungorum.org/names/NamesRecord.asp?RecordID=326593|tytuł= Index Fungorum|data dostępu = 2013-11-12|język=en}}</ref>.


== Systematyka i nazewnictwo ==
== Systematyka i nazewnictwo ==
Pozycja w klasyfikacji według [[Index Fungorum]]: ''Ascocoryne, Helotiaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi''<ref name=if />.
Pozycja w klasyfikacji według [[Index Fungorum]]: ''Ascocoryne, Helotiaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi''<ref name=if/>.


Po raz pierwszy [[takson]] ten zdiagnozował w roku 1781 [[Nicolaus Jacquin]] nadając mu nazwę ''Lichen sarcoides''. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w roku 1967 J.W. Groves & D.E. Wilson<ref name=if />. Niektóre [[synonim (taksonomia)|synonimy naukowe]]<ref>{{Cytuj stronę |url= http://www.speciesfungorum.org/Names/SynSpecies.asp?RecordID=326593|tytuł= Species Fungorum|język=en |data dostępu = 2013-11-12}}</ref>:
Po raz pierwszy [[takson]] ten zdiagnozował w roku 1781 [[Nicolaus Jacquin]] nadając mu nazwę ''Lichen sarcoides''. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w roku 1967 J.W. Groves & D.E. Wilson<ref name=if/>. Niektóre [[synonim (taksonomia)|synonimy naukowe]]<ref>{{Cytuj stronę |url= http://www.speciesfungorum.org/Names/SynSpecies.asp?RecordID=326593|tytuł= Species Fungorum |data dostępu = 2013-11-12|język=en}}</ref>:
{{układ wielokolumnowy|liczba=2|
{{układ wielokolumnowy|liczba=2|
* ''Bulgaria sarcoides'' (Jacq.) Dicks.
* ''Bulgaria sarcoides'' (Jacq.) Dicks.
Linia 42: Linia 41:
}}
}}


Nazwa polska według checklist<ref name=Chmiel>{{Cytuj książkę |nazwisko= Chmiel |imię= Maria Alicja |autor link= |tytuł= Checklist of Polish Larger Ascomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski |wydawca=W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences |miejsce=Kraków |rok=2006 |isbn= 978-83-89648-46-4}}</ref>.
Nazwa polska według checklist<ref name=Chmiel>{{Cytuj książkę |nazwisko= Chmiel |imię= Maria Alicja |autor link= |tytuł= Checklist of Polish Larger Ascomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski |wydawca=W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences |miejsce=Kraków |rok=2006 |isbn= 978-83-89648-46-4}}</ref>.


== Morfologia ==
== Morfologia ==
; [[Owocnik]]:
; [[Owocnik]]:
Pojedynczy ma średnicę około 0,5–1,5 cm, owocniki występują jednak w pozrastanych grupach. Pojedynczy ma kształt miseczkowaty lub odwrotnie stożkowaty, jest siedzący lub wyrasta na krótkim trzonku. Powierzchnia gładka, purpurowoczerwona lub fioletowoczerwonawa<ref name=Wojewoda>{{Cytuj książkę|nazwisko=Gumińska |imię=Barbara |nazwisko2=Wojewoda|imię2=Władysław |tytuł=Grzyby i ich oznaczanie |miejsce=Warszawa |rok=1985 |wydawca=PWRiL |isbn= 83-09-00714-0}}</ref>. Występują dwa rodzaje owocników; mózgowato pofałdowane, bladoróżowe będące w stadium [[Konidium|konidialnym]], oraz poduszkowate w stadium doskonałym<ref name=Gminder>{{Cytuj książkę |nazwisko= Gminder |imię= Andreas |tytuł= Atlas grzybów. Jak bezbłędnie oznaczać 340 gatunków grzybów Europy Środkowej |wydawca= |miejsce= |rok=2008 |isbn= 978-83-258-0588-3}}</ref>. Stadium konidialne było dawniej uważane za odrębny gatunek (''Coryne sarcoides'')<ref name=Wojewoda />.
Pojedynczy ma średnicę około 0,5-1,5 cm, owocniki występują jednak w pozrastanych grupach. Pojedynczy ma kształt miseczkowaty lub odwrotnie stożkowaty, jest siedzący lub wyrasta na krótkim trzonku. Powierzchnia gładka, purpurowoczerwona lub fioletowoczerwonawa<ref name=Wojewoda>{{Cytuj książkę|imię=Barbara |nazwisko=Gumińska |imię2=Władysław |nazwisko2=Wojewoda|tytuł=Grzyby i ich oznaczanie |miejsce=Warszawa |rok=1985 |wydawca=PWRiL |isbn= 83-09-00714-0}}</ref>. Występują dwa rodzaje owocników; mózgowato pofałdowane, bladoróżowe będące w stadium [[Konidium|konidialnym]] , oraz poduszkowate w stadium doskonałym<ref name=Gminder>{{Cytuj książkę |nazwisko= Gminder |imię= Andreas |tytuł= Atlas grzybów. Jak bezbłędnie oznaczać 340 gatunków grzybów Europy Środkowej |wydawca= |miejsce= |rok=2008 |isbn= 978-83-258-0588-3}}</ref>. Stadium konidialne było dawniej uważane za odrębny gatunek (''Coryne sarcoides'')<ref name=Wojewoda/>.
; [[Miąższ grzyba|Miąższ]]:
; [[Miąższ grzyba|Miąższ]]:
Galaretowaty, wodnisty, w takim samym kolorze, jak powierzchnia owocnika<ref name=Gminder />.
Galaretowaty, wodnisty, w takim samym kolorze, jak powierzchnia owocnika<ref name=Gminder/>.
; [[Zarodnik]]i:
; [[Zarodnik]]i:
Bezbarwne, wrzecionowate, o gładkiej powierzchni. Rozmiary: 10-20 × 3–5 μm<ref name=Wojewoda />.
Bezbarwne, wrzecionowate, o gładkiej powierzchni. Rozmiary: 10-20 × 3-5 μm<ref name=Wojewoda/>.

== Występowanie i siedlisko ==
== Występowanie i siedlisko ==
Jest szeroko rozprzestrzeniony w Ameryce Północnej, w Azji i w Europie<ref name=A>Kallio T, Tamminen P. (1974). „Decay of spruce (Picea abies [L.] Karst.) in the Åland Islands”. Acta Forestalia Fennica 138: 1–42.</ref>.
Jest szeroko rozprzestrzeniony w Ameryce Północnej, w Azji i w Europie<ref name=A>Kallio T, Tamminen P. (1974). "Decay of spruce (Picea abies [L.] Karst.) in the Åland Islands". Acta Forestalia Fennica 138: 1–42</ref>.


Występuje grupowo na butwiejącym drewnie drzew liściastych. Owocniki pojawiają się głównie latem podczas wilgotnej pogody, późną jesienią i podczas łagodnej zimy<ref name=Gminder />. Najczęściej występuje na bukach i dębach, na powierzchniach cięcia pni i pniaków<ref name=Wojewoda />. Zanotowano jednak sporadyczne jego występowanie również na drzewach iglastych<ref name=A />.
Występuje grupowo na butwiejącym drewnie drzew liściastych. Owocniki pojawiają się głównie latem podczas wilgotnej pogody, późną jesienią i podczas łagodnej zimy<ref name=Gminder/>. Najczęściej występuje na bukach i dębach, na powierzchniach cięcia pni i pniaków<ref name=Wojewoda/>. Zanotowano jednak sporadyczne jego występowanie również na drzewach iglastych<ref name=A/>.


== Znaczenie ==
== Znaczenie ==
[[Grzyby niejadalne|Grzyb niejadalny]]<ref name=Wojewoda />. Zasadniczo jest [[saprotrof]]em, jednak stwierdzono jego występowanie również jako [[pasożyt]]a na drzewach żywych<ref name=A />.
[[Grzyby niejadalne|Grzyb niejadalny]]<ref name=Wojewoda/>. Zasadniczo jest [[saprotrof]]em, jednak stwierdzono jego występowanie również jako [[pasożyt]]a na drzewach żywych<ref name=A/>.

== Gatunki podobne ==
== Gatunki podobne ==
W Europie jest kilka podobnych gatunków, m.in. [[galaretnica pucharkowata]] (''Ascocoryne cylichnium'')<ref name=Wojewoda />.
W Europie jest kilka podobnych gatunków, m.in. [[galaretnica pucharkowata]] (''Ascocoryne cylichnium'')<ref name=Wojewoda/>.


== Mykodiesel ==
== Mykodiesel ==
W 2008 roku zauważono, że ''A. sarcoides'' wytwarza szereg [[Lotne związki organiczne|lotnych związków organicznych]], wliczając w to od 6- do 9-węglowe [[alkohole]], [[ketony]] i [[alkany]]. Wytwarzana przez grzyba mieszanina, ze względu na swoje chemiczne podobieństwo do istniejących mieszanin paliwa została nazwana „mykodieslem”<ref>{{Cytuj|autor=Alok Jha, green technology correspondent|tytuł=Tree fungus could provide green transport fuel|czasopismo=The Guardian|data=2008-11-03|data dostępu=2017-04-02|issn=0261-3077|url=https://www.theguardian.com/environment/2008/nov/04/biofuels-energy|język=en-GB}}</ref><ref>{{Cytuj|autor=Gary Strobel|tytuł=The story of mycodiesel|czasopismo=Current Opinion in Microbiology|data dostępu=2017-04-02|wolumin=19|s=52–58|doi=10.1016/j.mib.2014.06.003|url=http://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S1369527414000733}}</ref><ref>{{Cytuj|tytuł=Oil Creation Theory Challenged by Fuel-Making Fungus|czasopismo=Live Science|data dostępu=2017-04-02|url=http://www.livescience.com/5178-oil-creation-theory-challenged-fuel-making-fungus.html}}</ref>. Naukowcy uważają, że ze względu na właściwości chemiczne produktów metabolizmu oraz zdolność do wzrostu na celulozie, gatunek ten jest potencjalnym źródłem [[Biopaliwo|biopaliw]]. Początkowo badany szczep został mylnie zidentyfikowany jako ''Gliocladium roseum''<ref>{{Cytuj|autor=Meghan A. Griffin, Daniel J. Spakowicz, Tara A. Gianoulis, Scott A. Strobel|tytuł=Volatile organic compound production by organisms in the genus Ascocoryne and a re-evaluation of myco-diesel production by NRRL 50072|czasopismo=Microbiology|data=2010-01-01|data dostępu=2017-04-02|wolumin=156|numer=12|s=3814–3829|doi=10.1099/mic.0.041327-0|url=http://mic.microbiologyresearch.org/content/journal/micro/10.1099/mic.0.041327-0}}</ref>''.'' W 2012 roku w nadziei na zrozumienie genetycznych podstaw biochemicznych procesów wytwarzania lotnych związków organicznych zsekwencjonowano genom grzyba<ref>{{Cytuj|autor=Tara A. Gianoulis, Meghan A. Griffin, Daniel J. Spakowicz, Brian F. Dunican, Cambria J. Alpha|tytuł=Genomic Analysis of the Hydrocarbon-Producing, Cellulolytic, Endophytic Fungus Ascocoryne sarcoides|czasopismo=PLOS Genetics|data=2012-03-01|data dostępu=2017-04-02|issn=1553-7404|wolumin=8|numer=3|s=e1002558|doi=10.1371/journal.pgen.1002558|pmid=22396667|pmc=PMC3291568|url=http://journals.plos.org/plosgenetics/article?id=10.1371/journal.pgen.1002558}}</ref>.
W 2008 roku zauważono, że ''A. sarcoides'' wytwarza szereg [[Lotne związki organiczne|lotnych związków organicznych]], wliczając w to od 6- do 9-węglowe [[alkohole]], [[ketony]] i [[alkany]]. Wytwarzana przez grzyba mieszanina, ze względu na swoje chemiczne podobieństwo do istniejących mieszanin paliwa została nazwana "mykodieslem"<ref>{{Cytuj|autor=Alok Jha, green technology correspondent|tytuł=Tree fungus could provide green transport fuel|czasopismo=The Guardian|data=2008-11-03|data dostępu=2017-04-02|issn=0261-3077|url=https://www.theguardian.com/environment/2008/nov/04/biofuels-energy|język=en-GB}}</ref><ref>{{Cytuj|autor=Gary Strobel|tytuł=The story of mycodiesel|czasopismo=Current Opinion in Microbiology|data dostępu=2017-04-02|wolumin=19|s=52–58|doi=10.1016/j.mib.2014.06.003|url=http://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S1369527414000733}}</ref><ref>{{Cytuj|tytuł=Oil Creation Theory Challenged by Fuel-Making Fungus|czasopismo=Live Science|data dostępu=2017-04-02|url=http://www.livescience.com/5178-oil-creation-theory-challenged-fuel-making-fungus.html}}</ref>. Naukowcy uważają, że ze względu na właściwości chemiczne produktów metabolizmu oraz zdolność do wzrostu na celulozie, gatunek ten jest potencjalnym źródłem [[Biopaliwo|biopaliw]]. Początkowo badany szczep został mylnie zidentyfikowany jako ''Gliocladium roseum''<ref>{{Cytuj|autor=Meghan A. Griffin, Daniel J. Spakowicz, Tara A. Gianoulis, Scott A. Strobel|tytuł=Volatile organic compound production by organisms in the genus Ascocoryne and a re-evaluation of myco-diesel production by NRRL 50072|czasopismo=Microbiology|data=2010-01-01|data dostępu=2017-04-02|wolumin=156|numer=12|s=3814–3829|doi=10.1099/mic.0.041327-0|url=http://mic.microbiologyresearch.org/content/journal/micro/10.1099/mic.0.041327-0}}</ref>''.'' W 2012 roku w nadziei na zrozumienie genetycznych podstaw biochemicznych procesów wytwarzania lotnych związków organicznych zsekwencjonowano genom grzyba<ref>{{Cytuj|autor=Tara A. Gianoulis, Meghan A. Griffin, Daniel J. Spakowicz, Brian F. Dunican, Cambria J. Alpha|tytuł=Genomic Analysis of the Hydrocarbon-Producing, Cellulolytic, Endophytic Fungus Ascocoryne sarcoides|czasopismo=PLOS Genetics|data=2012-03-01|data dostępu=2017-04-02|issn=1553-7404|wolumin=8|numer=3|s=e1002558|doi=10.1371/journal.pgen.1002558|pmid=22396667|pmc=PMC3291568|url=http://journals.plos.org/plosgenetics/article?id=10.1371/journal.pgen.1002558}}</ref>.

Niektóre z produktów metabolizmu ''A. sarcoides'' o dużym potencjale wykorzystania w przemyśle paliwowym<ref>{{Cytuj|autor=Natasha Mallette, Elle M. Pankratz, Albert E. Parker, Gary A. Strobel, Scott C. Busse|tytuł=Evaluation of Cellulose as a Substrate for Hydrocarbon Fuel Production by Ascocoryne sarcoides; (NRRL 50072) (PDF)|czasopismo=Journal of Sustainable Bioenergy Systems|data=|wolumin=04|numer=01|s=33–49|doi=10.4236/jsbs.2014.41004|url=http://file.scirp.org/pdf/JSBS_2014032711311662.pdf}}</ref>.
{| class="wikitable"
!Nazwa
!Wzór
!Liczba oktanowa
!Temperatura wrzenia
|-
|2-metylo-butan
|C<sub>5</sub>H<sub>12</sub>
|91
|28
|-
|propylocyklopropan
|C<sub>5</sub>H<sub>12</sub>
|92
|69
|-
|3-metylo-heksan
|C<sub>7</sub>H<sub>16</sub>
|75
|92
|-
|3-etylo-1,4-heksadien
|C<sub>8</sub>H<sub>14</sub>
|84
|109
|-
|6-metylo-hepten
|C<sub>8</sub>H<sub>16</sub>
|84
|113
|-
|3,3-dimetylo-heksan
|C<sub>8</sub>H<sub>18</sub>
|72
|112
|-
|1,2,4,5-tetrametylo-benzen
|C<sub>10</sub>H<sub>14</sub>
|104
|197
|-
|d-limonen
|C<sub>10</sub>H<sub>16</sub>
|104
|177
|-
|4,5-dimetylo-nonan
|C<sub>11</sub>H<sub>24</sub>
|55
|182
|-
|3-metylo-undekan
|C<sub>12</sub>H<sub>26</sub>
|5
|210
|-
|dodekan
|C<sub>12</sub>H<sub>26</sub>
| -40
|216
|}


{{Przypisy|2}}
{{Przypisy|2}}

Wersja z 22:43, 2 kwi 2017

Galaretnica mięsista
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Gromada

grzyby workowe

Klasa

patyczniaki

Rząd

tocznikowce

Rodzina

tocznikowate

Rodzaj

galaretnica

Gatunek

galaretnica mięsista

Nazwa systematyczna
{{{nazwa łacińska}}} (Jacq.) J.W. Groves & D.E. Wilson
Taxon 16(1): 40 (1967)
Multimedia w Wikimedia Commons

Galaretnica mięsista (Ascocoryne sarcoides (Jacq.) J.W. Groves & D.E. Wilson) – gatunek grzybów z rzędu tocznikowców (Helotiales)[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Ascocoryne, Helotiaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1781 Nicolaus Jacquin nadając mu nazwę Lichen sarcoides. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w roku 1967 J.W. Groves & D.E. Wilson[1]. Niektóre synonimy naukowe[2]:

  • Bulgaria sarcoides (Jacq.) Dicks.
  • Coryne sarcoides (Jacq.) Tul. & C. Tul. 1865
  • Helvella sarcoides (J.G. Kühn) G. Winter
  • Lichen sarcoides Jacq. 1781
  • Octospora sarcoides (Pers.) Gray 1821
  • Ombrophila sarcoides (Jacq.) W. Phillips 1887
  • Peziza sarcoides Pers. 1801
  • Pirobasidium sarcoides (Jacq.) Höhn. 1902
  • Scleroderris majuscula Cooke & Massee 1893
  • Tremella dubia Pers. 1800
  • Tremella sarcoides With. 1796
  • Tremella sarcoides (Jacq.) Fr. 1822

Nazwa polska według checklist[3].

Morfologia

Owocnik

Pojedynczy ma średnicę około 0,5-1,5 cm, owocniki występują jednak w pozrastanych grupach. Pojedynczy ma kształt miseczkowaty lub odwrotnie stożkowaty, jest siedzący lub wyrasta na krótkim trzonku. Powierzchnia gładka, purpurowoczerwona lub fioletowoczerwonawa[4]. Występują dwa rodzaje owocników; mózgowato pofałdowane, bladoróżowe będące w stadium konidialnym , oraz poduszkowate w stadium doskonałym[5]. Stadium konidialne było dawniej uważane za odrębny gatunek (Coryne sarcoides)[4].

Miąższ

Galaretowaty, wodnisty, w takim samym kolorze, jak powierzchnia owocnika[5].

Zarodniki

Bezbarwne, wrzecionowate, o gładkiej powierzchni. Rozmiary: 10-20 × 3-5 μm[4].

Występowanie i siedlisko

Jest szeroko rozprzestrzeniony w Ameryce Północnej, w Azji i w Europie[6].

Występuje grupowo na butwiejącym drewnie drzew liściastych. Owocniki pojawiają się głównie latem podczas wilgotnej pogody, późną jesienią i podczas łagodnej zimy[5]. Najczęściej występuje na bukach i dębach, na powierzchniach cięcia pni i pniaków[4]. Zanotowano jednak sporadyczne jego występowanie również na drzewach iglastych[6].

Znaczenie

Grzyb niejadalny[4]. Zasadniczo jest saprotrofem, jednak stwierdzono jego występowanie również jako pasożyta na drzewach żywych[6].

Gatunki podobne

W Europie jest kilka podobnych gatunków, m.in. galaretnica pucharkowata (Ascocoryne cylichnium)[4].

Mykodiesel

W 2008 roku zauważono, że A. sarcoides wytwarza szereg lotnych związków organicznych, wliczając w to od 6- do 9-węglowe alkohole, ketony i alkany. Wytwarzana przez grzyba mieszanina, ze względu na swoje chemiczne podobieństwo do istniejących mieszanin paliwa została nazwana "mykodieslem"[7][8][9]. Naukowcy uważają, że ze względu na właściwości chemiczne produktów metabolizmu oraz zdolność do wzrostu na celulozie, gatunek ten jest potencjalnym źródłem biopaliw. Początkowo badany szczep został mylnie zidentyfikowany jako Gliocladium roseum[10]. W 2012 roku w nadziei na zrozumienie genetycznych podstaw biochemicznych procesów wytwarzania lotnych związków organicznych zsekwencjonowano genom grzyba[11].

Niektóre z produktów metabolizmu A. sarcoides o dużym potencjale wykorzystania w przemyśle paliwowym[12].

Nazwa Wzór Liczba oktanowa Temperatura wrzenia
2-metylo-butan C5H12 91 28
propylocyklopropan C5H12 92 69
3-metylo-heksan C7H16 75 92
3-etylo-1,4-heksadien C8H14 84 109
6-metylo-hepten C8H16 84 113
3,3-dimetylo-heksan C8H18 72 112
1,2,4,5-tetrametylo-benzen C10H14 104 197
d-limonen C10H16 104 177
4,5-dimetylo-nonan C11H24 55 182
3-metylo-undekan C12H26 5 210
dodekan C12H26 -40 216
  1. ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
  2. ↑ Species Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
  3. ↑ Maria Alicja Chmiel: Checklist of Polish Larger Ascomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 978-83-89648-46-4.
  4. ↑ a b c d e f Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985. ISBN 83-09-00714-0.
  5. ↑ a b c Andreas Gminder: Atlas grzybów. Jak bezbłędnie oznaczać 340 gatunków grzybów Europy Środkowej. 2008. ISBN 978-83-258-0588-3.
  6. ↑ a b c Kallio T, Tamminen P. (1974). "Decay of spruce (Picea abies [L.] Karst.) in the Åland Islands". Acta Forestalia Fennica 138: 1–42
  7. ↑ Alok Jha, t, Tree fungus could provide green transport fuel, „The Guardian”, 3 listopada 2008, ISSN 0261-3077 [dostęp 2017-04-02] (ang.).
  8. ↑ Gary Strobel, The story of mycodiesel, „Current Opinion in Microbiology”, 19, s. 52–58, DOI: 10.1016/j.mib.2014.06.003 [dostęp 2017-04-02].
  9. ↑ Oil Creation Theory Challenged by Fuel-Making Fungus, „Live Science” [dostęp 2017-04-02].
  10. ↑ Meghan A. Griffin i inni, Volatile organic compound production by organisms in the genus Ascocoryne and a re-evaluation of myco-diesel production by NRRL 50072, „Microbiology”, 156 (12), 2010, s. 3814–3829, DOI: 10.1099/mic.0.041327-0 [dostęp 2017-04-02].
  11. ↑ Tara A. Gianoulis i inni, Genomic Analysis of the Hydrocarbon-Producing, Cellulolytic, Endophytic Fungus Ascocoryne sarcoides, „PLOS Genetics”, 8 (3), 2012, e1002558, DOI: 10.1371/journal.pgen.1002558, ISSN 1553-7404, PMID: 22396667, PMCID: PMC3291568 [dostęp 2017-04-02].
  12. ↑ Natasha Mallette i inni, Evaluation of Cellulose as a Substrate for Hydrocarbon Fuel Production by Ascocoryne sarcoides; (NRRL 50072) (PDF), „Journal of Sustainable Bioenergy Systems”, 04 (01), s. 33–49, DOI: 10.4236/jsbs.2014.41004.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Galaretnica_mięsista&oldid=48960974”