(147) Protogeneia
.png)
| |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
10 lipca 1875 |
| Numer kolejny |
147 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka |
3,1357 au |
| Mimośród |
0,0281 |
| Peryhelium |
3,0477 au |
| Aphelium |
3,2238 au |
| Okres obiegu wokół Słońca |
5 lat 200 dni 18 godzin |
| Średnia prędkość |
16,82 km/s |
| Inklinacja |
1,93° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
132,93 km |
| Masa |
2,5 × 1018 kg |
| Średnia gęstość |
2,0 g/cm3 |
| Okres obrotu |
7,8528 h |
| Albedo |
0,0492 |
| Jasność absolutna |
8,8m |
| Typ spektralny | |
| Średnia temperatura powierzchni |
~157 K |
(147) Protogeneia – planetoida pasa głównego asteroid.
Odkrycie i nazwa[edytuj | edytuj kod]
Została odkryta 10 lipca 1875 roku w Wiedniu przez Lipóta Schulhofa. Nazwę planetoidzie nadał na prośbę odkrywcy Karl Ludwig von Littrow i w łacinie oznacza ona „pierworodna”, co było aluzją do tego, iż była to pierwsza planetoida odkryta przez Schulhofa (i jak się później okazało – jedyna)[1].
Orbita[edytuj | edytuj kod]
(147) Protogeneia krąży w średniej odległości 3,14 j.a. od Słońca (okres obiegu to 5 lat i 200 dni).
Ma ciemną powierzchnię i prawdopodobnie składa się z pierwotnych węglanów.
Obserwacje[edytuj | edytuj kod]
Zostało odnotowane jedno zaćmienie gwiazdy przez (147) Protogeneia (28 maja 2002 w Teksasie).
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2003, s. 28–29. ISBN 3-540-00238-3.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- (147) Protogeneia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (147) Protogeneia w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Diagram orbity (147) Protogeneia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)