Ćandragupta II
| król Imperium Guptów | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Dzieci |
Prabhawati |
Ćandragupta II, Czandragupta II – indyjski król z dynastii Guptów, syn Samudragupty. Rządy sprawował od ok. 375 do 414 roku. Jego panowanie jest często określane jako złoty wiek w historii Indii[1]. Słynął ze swojego męstwa i rycerskości. W latach 388–409 stoczył długą wojnę z Śakami, w wyniku której podbił Gudźarat oraz wyżynę Malwa[2]. Rozszerzył swe panowanie w północnych Indiach poprzez działania wojenne, a na wyżynie Dekan dzięki małżeństwu przybrał tytuł Wikramaditja – „Słońca Waleczności”[3]. W celu zabezpieczenia od najazdów z południa zawarł sojusz z Wakatakami, potwierdzony małżeństwem jego córki Prabhawati z królem Wakataków Rudraseną II[3].
W okresie jego panowania do Indii przybył chiński mnich buddyjski Faxian[4], a na jego dworze mógł przebywać Kalidasa[5].
Władzę przekazał swojemu synowi Kumaragupcie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Praca zbiorowa, Historia powszechna Tom 2 Od prehistorii do cywilizacji na kontynentach pozaeuropejskich, Mediaset Group SA, 2007, s. 635, ISBN 978-84-9819-809-6.
- ↑ Praca zbiorowa, 2005, Wielka Historia Świata – Cywilizacje Azji – Dolina Indusu – Indie – Kambodża, t. 5, Polskie Media Amer.Com, s. 58, ISBN 83-7425-030-5.
- ↑ a b Praca zbiorowa, 2005, Wielka Historia Świata – Cywilizacje Azji – Dolina Indusu – Indie – Kambodża, t. 5, Polskie Media Amer.Com, s. 59, ISBN 83-7425-030-5.
- ↑ Praca zbiorowa pod redakcja Aleksandra Krawczuka, 2005, Wielka Historia Świata Tom 3 Świat okresu cywilizacji klasycznych, s. 614, Oficyna Wydawnicza FOGRA, ISBN 83-85719-84-9.
- ↑ Lidia Szczepanik, Sanskryckie poematy dūtakāvya. Rys historyczny gatunku, [w:] Lidia Sudyka, Teresa Miążek Mariola Pigoniowa (red.), Wokół Meghaduty: nieprzerwana nić literackiej kultury sanskrytu, Uniwersytet Jagielloński, 2014, s. 17, ISBN 978-83-7638-530-3.