Łodzianka
| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu | |
| Data powstania |
1909 |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania |
Toruń |
| Język |
polski |
| Data wydania |
1920 |
| Wydawca |
Wydawnictwo P. P. S. |
Łodzianka – polska, socjalistyczna pieśń hymniczna, autorstwa Bolesława Lubicza-Zahorskiego[1], powstała w Łodzi, w 1909, w oparciu o tekst Warszawianki 1905 Wacława Święcickiego i wykorzystująca jej melodię.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wydana w Śpiewniku robotniczym PPS w 1920 roku pod pseudonimem „Zygmunt Ból”[1]. Pieśń składa się z trzech zwrotek i trzech, odmiennej treści, refrenów. W jej tekście utrwalone zostały wydarzenia ze stycznia 1905, gdy po strajkach, zapoczątkowanych w fabrykach Scheiblera, Geyera i Poznańskiego, z pracy odeszło około dziesięciu tysięcy robotników. Kolejne strajki łódzkich włókniarzy miały miejsce w dniach 22-24 czerwca 1905 – te jednak przerodziły się w zamieszki, podczas których zginęło lub rannych zostało około dwóch tysięcy manifestantów[2].
W 1949, pod dyrekcją Tadeusza Paciorkiewicza, powstały trzy interpretacje Łodzianki. W kompozycjach a cappella wykonały ją wówczas chóry mieszane: dwugłosowy[3], trzygłosowy[4] i czterogłosowy[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Śpiewnik Robotniczy PPS, Wydawnictwo P. P. S. Toruń 1920
- ↑ Pieśń Łodzianka – Historie Łódzkie – historia Łodzi [online], 23 lipca 2012 [dostęp 2024-04-05] (pol.).
- ↑ Łodzianka – na 2-głosy chór mieszany [online], paciorkiewicz.pl, 10 lutego 2012 [dostęp 2024-04-05] (pol.).
- ↑ Łodzianka – na 3-głosy chór mieszany [online], paciorkiewicz.pl, 10 lutego 2012 [dostęp 2024-04-05] (pol.).
- ↑ Łodzianka – na 4-głosy chór mieszany [online], paciorkiewicz.pl, 10 lutego 2012 [dostęp 2024-04-05] (pol.).