Łokot´
osiedle typu miejskiego | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Populacja (2021) • liczba ludności |
| ||
Nr kierunkowy |
+7 483 54 | ||
Kod pocztowy |
242300 | ||
Tablice rejestracyjne |
32 | ||
Położenie na mapie Rosji | |||
Położenie na mapie obwodu briańskiego | |||
52°33′N 34°33′E/52,550000 34,550000 | |||
Strona internetowa |
Łokot´ (ros. Ло́коть) – osiedle typu miejskiego w obwodzie briańskim w Rosji, siedziba administracyjna rejonu brasowskiego.
Położony w pobliżu rzeki Nierussa, będącej dopływem Desny.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wzmiankowany po raz pierwszy w I połowie XVII wieku jako chutor Łokotskoj Kołodieź w pobliżu starej wsi Brasowo. W 1742 roku pograniczne ziemie ujezdu siewskiego cesarzowa Elżbieta Romanowa ofiarowała feldmarszałkowi S.F. Apraksinowi, który w 1797 roku przeniósł swoją siedzibę do Łokoti. W owym czasie powstał w tym miejscu pokaźny majątek, obejmujący czteropiętrowy pałacyk ze stawami i fontannami.
W 1871 roku właścicielami majątku stali się następcy tronu rosyjskiego – wielcy książęta Romanowowie (początkowo Jerzy Aleksandrowicz, a od 1899 roku – Michał Aleksandrowicz). Nowi właściciele kontynuowali rozbudowę majątku – ustanowiono kanalizację, stworzono ogromny park ze stawami i alejami, zbudowano szereg kilkupiętrowych kamiennych budynków, powstały pierwsze fabryki przemysłu lekkiego, spożywczego i drzewnego. W 1870 roku w Łokoti powstała stadnina koni. W 1914 roku rozpoczęto budowę huty żelaza i fabryki urządzeń mechanicznych.
W latach 1930. władze sowieckie zsyłały do Łokoti kontrrewolucjonistów, czyli byłych zesłańców wypuszczanych z łagrów[2]. W 1931 roku Łokot´ został centrum administracyjnym rejonu. Od 1938 roku posiada status osiedla typu miejskiego. Podczas II wojny światowej, od jesieni 1941 roku do 1943, osada stanowiła centrum tak zwanej Republiki Łokockiej.
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]W miejscowości działa fabryka obrabiarek, gorzelnia, fabryka meblarska, roszarnia konopi, zakład torfowy, zakład mleczarski. Funkcjonuje również stadnina koni.
Edukacja i kultura
[edytuj | edytuj kod]W osadzie istnieją trzy szkoły ogólnokształcące, technikum przemysłowo-ekonomiczne (byłe technikum rolnicze), filia Briańskiej Państwowej Akademii Rolniczej.
Funkcjonują rejonowy dom kultury i szkoła muzyczna.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2021 года [online], rosstat.gov.ru [dostęp 2021-10-09] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-02] (ros.).
- ↑ Jak Stalin został zdradzony. W ZSRR zakazano o tym mówić [online], Onet Wiadomości, 1 września 2024 [dostęp 2024-09-02] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Artykuł w Wielkiej Enyklopedii Radzieckiej. slovari.yandex.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-14)]..
- terrus.ru – baza danych o podziale terytorialnym Rosji. terrus.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-14)]..
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Nieoficjalna strona internetowa miejscowości. mylokot.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-16)].