Łozowicze (rejon klecki)
52°57′46″N 26°52′36″E/52,962778 26,876667| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2019) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
222645 |
Położenie na mapie obwodu mińskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 52°57′46″N 26°52′36″E/52,962778 26,876667
| |
Łozowicze (biał. Лазавічы, Łazawiczy; ros. Лазовичи, Łazowiczi) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie kleckim, w sielsowiecie Morocz.
Współcześnie w skład miejscowości wchodzi także dawna wieś Ostaszyn.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W dwudziestoleciu międzywojennym Łozowicze i Ostaszyn leżały w Polsce, w województwie nowogródzkim[a], w powiecie nieświeskim[a], w gminie Zaostrowiecze[2]. W 1921 Łozowicze liczyły 194 mieszkańców, zamieszkałych w 36 budynkach, w tym 183 Białorusinów, 10 Polaków i 1 osobę innej narodowości[b]. Wszyscy mieszkańcy byli wyznania prawosławnego[2]. Ostaszyn liczył zaś 190 mieszkańców, zamieszkałych w 37 budynkach, w tym 164 Białorusinów i 26 Polaków. 178 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 12 mojżeszowego[2].
Obie miejscowości położone były wówczas przy granicy ze Związkiem Sowieckim. Na początku lat 20. w Łozowiczach mieściły się dwie placówki 29 Batalionu Celnego, a następnie dwie placówki 29 Batalionu Straży Granicznej. W Ostaszyn znajdowała się placówka 29 Batalionu Celnego.
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Przynależność wojewódzka i powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w województwach poleskim (1921 - 1926) i nowogródzkim (1926 - 1945) oraz w powiatach słuckim (do 1920), łuninieckim (1920 - 1926) i nieświeskim (1926 - 1945)
- ↑ Innej niż polska, białoruska, rusińska, tutejsza (poleska), niemiecka i żydowska. Wśród osób innych narodowości zamieszkujących gminę Zaostrowiecze było 21 Rosjan i 7 Tatarów. Skorowidz nie wyszczególnia narodowości osób z grupy inne z podziałem na miejscowości
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 4 października 2019 roku.
- ↑ a b c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mapa WIG Siemieżewo. [dostęp 2024-01-06]. (pol.).
- Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2024-01-06]. (ros. • biał.).
-1931_300dpi_bcuj298352-288254.jpg){kind=link}