Żabogłów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żabogłów
Raniceps raninus[1]
Linnaeus, 1758
Ilustracja
rys. Henri Frédéric Paul Gervais
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Podgromada

nowopłetwe

Infragromada

doskonałokostne

Nadrząd

pseudokolcopłetwe

Rząd

dorszokształtne

Rodzina

dorszowate

Rodzaj

Raniceps

Gatunek

żabogłów

Synonimy
  • Gadus raninus (Linnaeus, 1758)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Żabogłów (Raniceps raninus) − gatunek morskiej ryby kostnoszkieletowej z rodziny dorszowatych, jedyny gatunek z rodzaju Raniceps.

Występowanie i siedliska[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten występuje w północno-wschodniej części Oceanu Atlantyckiego wzdłuż wybrzeży Europy, między norweskim miastem Trondheim na północy a Zatoką Biskajską na południu oraz Wyspami Brytyjskimi na zachodzie[3], włączając Morze Północne[4]. Ryba preferuje głębokość od 5 do 20 metrów, czasem schodzi do 100 metrów w głębię. Wybiera podłoże skaliste, bogate w kryjówki. Spotykana we wrakach leżących na dnie morza. Młodsze okazy preferują mniejsze głębokości[5].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Ryba posiada dużą i szeroką głowę, która stanowi jedną trzecią długości zwierzęcia. Budową ciała żabogłów przypomina kijankę. Oczy znajdują się z przodu głowy. Na podgardlu znajduje się mały wąsik. Zwierzę mierzy ok. 20 centymetrów[3].

Odżywianie[edytuj | edytuj kod]

Żabogłów jest rybą płochliwą, aktywną w nocy[5]. Żyje samotnie[4]. Prowadzi osiadły tryb życia, z rzadka oddalając się z kryjówki[3]. Odznacza się nieprzyjemnym zapachem[4]. Jest mięsożerny. Odżywia się organizmami bentosowymi[4]: szkarłupniami, mięczakami, skorupiakami, wieloszczetami i małymi rybami[3].

Rozród[edytuj | edytuj kod]

Rozmnaża się w okresie letnim na głębokości 50-75 metrów[4].

Naturalni wrogowie[edytuj | edytuj kod]

Znajduje się w diecie foki grenlandzkiej[6].

Znaczenie gospodarcze[edytuj | edytuj kod]

Bez znaczenia dla rybołówstwa. Uważana za niejadalną z powodu odrażającego zapachu[potrzebny przypis].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Raniceps raninus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Raniceps raninus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. a b c d Raniceps raninus (Linnaeus, 1758). www.fishbase.org. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).
  4. a b c d e J. Lythgoe, G. Lythgoe: Il libro completo dei pesci dei mari europei. Mursia: 1971. (wł.).
  5. a b Patrick Louisy: Guida all'identificazione dei pesci marini d'Europa e del Mediterraneo. Mediolan: Il Castello, 2006. ISBN 88-8039-472-X.
  6. Organisms Preying on Raniceps raninus. fishbase.us. [dostęp 2015-01-08]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Raniceps raninus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 8 stycznia 2014]