Przejdź do zawartości

Łucja z Lammermooru

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łucja z Lammermooru
Lucia di Lammermoor
Ilustracja
Francesco Bagnara – projekt scenografii do prapremierowej inscenizacji Łucji z Lammermooru
Rodzaj

opera seria

Muzyka

Gaetano Donizetti

Libretto

Salvatore Cammarano

Liczba aktów

3

Język oryginału

włoski

Źródło literackie

Powieść Waltera Scotta Narzeczona z Lammermoor

Czas trwania

140 minut

Data powstania

1835

Prapremiera

26 września 1835, Neapol, Teatro San Carlo

Premiera polska

1838, Lwów

Łucja z Lamermooru – opera tragiczna w stylu bel canto w trzech aktach z muzyką Gaetana Donizettiego i librettem Salvatora Cammarano, opartym na powieści Waltera Scotta Narzeczona z Lammermoor.

  • Lucia (Łucja) Ashtonsopran (sopran koloraturowy)
  • Enrico (Henryk) Ashton, brat Łucjibaryton
  • Edgardo (Edgar), lord Ravenswoodtenor
  • Lord Arturo (Artur) Bucklaw – tenor
  • Raimondo (Rajmund), duchownybas
  • Alisa, przyjaciółka Łucjimezzosopran
  • Normanno – tenor

Treść

[edytuj | edytuj kod]

Akcja opery rozgrywa się w Szkocji, pod koniec XVI w.

Łucja i Edgar, szkoccy kochankowie, pomimo waśni między ich rodami, zaręczają się. Jednak brat Łucji, lord Henryk Ashton podstępnie doprowadza do ślubu siostry z lordem Arturem Bucklawem. Edgar przekonany o zdradzie Łucji, nie chce jej znać. Zrozpaczona dziewczyna wpada w obłęd, zabija Artura i umiera. Kiedy Edgar dowiaduje się o tragedii również zabija się.

Odsłona 1

[edytuj | edytuj kod]

Rodziny Ashtonów i Ravenswoodów od lat toczyły zażarty spór. To Ashtonowie odnieśli w nim zwycięstwo, zabierając rywalom nawet rodzinny zamek. Zmiany polityczne zagrażają jednak utrzymaniu pozycji Ashtonów, toteż Henryk pragnie uzyskać protekcję polityczną, oddając swoją siostrę Łucję za żonę możnowładcy Arturowi Bucklawowi.

W ogrodach Ravenswood Norman razem z gwardzistami Ashtonów poszukują intruza, który wszedł potajemnie na teren posiadłości Ashtonów. Okazuje się, że jest nim Edgar, ostatni z Ravenswoodów, który powrócił w ruiny należnej mu posiadłości. Wiadomość, że Edgar potajemnie spotyka się z Łucją, w której z wzajemnością się zakochał, wywołuje wściekłość Henryka.

Odsłona 2

[edytuj | edytuj kod]

Łucja oczekuje Edgara, opowiadając swojej przyjaciółce Alisie o dziwnej wizji. Widziała w niej ducha dziewczyny zabitej z miłości przez jednego z Ravenswoodów. Alisa twierdzi, że jest to zły znak i radzi zakończyć znajomość z Edgarem. Łucja jest jednak pewna swoich uczuć. Gdy ukochany pojawia się na zamku z wieścią o rychłym wyjeździe do Francji, Łucja przysięga mu wieczną miłość mimo nieprzychylności brata. Edgar odwzajemnia przysięgę i odchodzi.

Akt II

[edytuj | edytuj kod]

Odsłona 1

[edytuj | edytuj kod]

Zbliża się ślub Łucji i Artura. Henryk, obawiając się, że jego siostra odmówi poślubienia niekochanego mężczyzny, pokazuje jej sfałszowany list udowadniający niewierność Edgara, który miał znaleźć sobie we Francji kochankę. Rajmund, dawny nauczyciel i spowiednik Łucji, namawia ją, by w związku z tym zrezygnowała ze swojej miłości i poddała się woli rodziny.

Odsłona 2

[edytuj | edytuj kod]

Artur zjawia się na ceremonii ślubnej. Łucja zachowuje się dziwnie, lecz Henryk tłumaczy to jej żalem po śmierci matki i dochodzi do podpisania kontraktu ślubnego. Nagle pojawia się Edgar, jednak Henryk z triumfem pokazuje mu podpis Łucji na dokumencie. Edgar, uniesiony gniewem, wyrzuca obrączkę, którą niegdyś Łucja dała mu na znak miłości. Rajmund, powołując się na swój stan kapłański, zapobiega walce rywali i Edgar opuszcza zamek.

Akt III

[edytuj | edytuj kod]

Odsłona 1

[edytuj | edytuj kod]

Henryk przybywa do Edgara, wyzywając go na pojedynek. Prowokuje go, mówiąc o tym, że Łucja właśnie przeżywa swoją noc poślubną. Wrogowie postanawiają walczyć o świcie wśród grobów Ravenswoodów.

Odsłona 2

[edytuj | edytuj kod]

Rajmund przerywa uroczystości weselne, by poinformować zebranych, że Łucja oszalała i zamordowała swojego męża. Wkrótce zjawia się i Łucja, która w obłędzie to wyobraża sobie swój ślub z Edgarem, to widzi zjawę dziewczyny rozdzielającą ją z ukochanym. Henryk oddaje siostrę pod opiekę Alisy i Rajmunda, a sam udaje się na spotkanie z Edgarem.

Odsłona 3

[edytuj | edytuj kod]

Edgar oczekuje Henryka u grobów Ravenswoodów. Na czele pochodu żałobnego pojawia się Rajmund i przekazuje Edgarowi wieść o śmierci Łucji. Edgar przebija się sztyletem.

Historia powstania

[edytuj | edytuj kod]

Prapremiera dzieła miała miejsce 26 września 1835 w Teatro San Carlo w Neapolu. Cztery lata później kompozytor dokonał istotnych przeróbek przed wystawieniem opery w Paryżu. Francuska wersja sztuki w roku 1841 została również wystawiona w Stanach Zjednoczonych, poprzedzając włoską o kilka miesięcy. Premiera polska odbyła się w Teatrze Miejskim we Lwowie 29 grudnia 1838 (w języku niemieckim).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]