Przejdź do zawartości

Żałe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żałe
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

rypiński

Gmina

Brzuze

Wysokość

110 m n.p.m.

Liczba ludności (2011)

598[2]

Strefa numeracyjna

54

Kod pocztowy

87-516[3]

Tablice rejestracyjne

CRY

SIMC

0859811

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Żałe”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Żałe”
Położenie na mapie powiatu rypińskiego
Mapa konturowa powiatu rypińskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Żałe”
Położenie na mapie gminy Brzuze
Mapa konturowa gminy Brzuze, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Żałe”
Ziemia53°01′35″N 19°18′32″E/53,026389 19,308889[1]

Żałewieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie rypińskim, w gminie Brzuze[4][5].

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa włocławskiego.

Do 1954 roku miejscowość była siedzibą gminy Żałe.

Integralne części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Żałe[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0993580 Bukowiec część wsi
0859828 Jutrzenka część wsi
0993596 Kozia część wsi
0993604 Parcelanty część wsi
0859834 Przeszkoda kolonia

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 598 mieszkańców[2]. Jest drugą co do wielkości miejscowością gminy Brzuze.

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Około 1100 roku za panowania Władysława Hermana lub Bolesława Krzywoustego, powstał przy południowym brzegu jeziora Kopiec, gród drewniano-ziemny, który spłonął w wyniku najazdów pruskich w XIII wieku lub najazdu krzyżackiego w 1329 r. W 1252 r. gród objął książę Kazimierz kujawski, który prawdopodobnie wybudował w miejscu grodu murowany zamek. Zamek przestał funkcjonować w późnym średniowieczu (XV wiek). W jego miejscu, prawdopodobnie w połowie XVI wieku, ród Żelskich herbu Ogończyk zbudował murowany dwór obronny. Badania wykazały, że fortalicjum to zostało zniszczone w połowie XVII wieku, być może w wyniku najazdu szwedzkiego[6].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 163209
  2. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1619 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. a b GUS. Rejestr TERYT
  6. Leszek Kajzer, Horonziak Arkadiusz – Budownictwo obronne ziemi dobrzyńskiej, seria: Budownictwo obronno-rezydencjonalne Kujaw i Ziemi Dobrzyńskiej, cz.IV, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Włocławek – 1995, ISBN 83-904119-0-3

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • M. Krajewski, Ziemia dobrzyńska 965-2000. Kalendarium, Włocławek 2011.
  • M. Krajewski, A. Mietz, Zabytki ziemi dobrzyńskiej, Włocławek 1996.