Przejdź do zawartości

Życie jest cudem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Życie jest cudem
Život je čudo
ilustracja
Gatunek

dramat
komedia
wojenny
romans

Data premiery

14 maja 2004
7 stycznia 2005 (Polska)

Kraj produkcji

Serbia i Czarnogóra
Włochy
Francja

Język

serbski

Czas trwania

154 minuty

Reżyseria

Emir Kusturica

Scenariusz

Ranko Božić
Emir Kusturica

Główne role

Slavko Štimac
Branislav Lalević

Muzyka

Dejan Sparavalo
Emir Kusturica

Zdjęcia

Michel Amathieu

Scenografia

Milenko Jeremić

Kostiumy

Zora Popović

Montaż

Svetolik Mica Zajc

Produkcja

Maja Kusturica
Emir Kusturica
Alain Sarde

Dystrybucja

Gutek Film

Nagrody
2004: (nominacja) Złota Palma Cannes

Życie jest cudem (serb. Život je čudo / Живот је чудо) – serbski komediodramat z 2004 roku w reżyserii Emira Kusturicy. Jest to kolejny z filmów Kusturicy (po m.in. Underground z 1995) traktujący o tematyce konfliktu bałkańskiego[1]. Film nominowany był w 2004 do Złotej Palmy na 57. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes[2].

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Głównym bohaterem filmu jest serbski architekt z Belgradu o imieniu Luka, który próbuje skończyć projekt swojego życia: turystyczne połączenie kolejowe pomiędzy bośniackim miasteczkiem a Serbią[1][2][3]. Jednak wkrótce wybucha wojna. Pilnując torów, Luka staje się świadkiem szaleństwa, które ogarnia Bałkany. Wydarzenia splatają się z jego życiem prywatnym: jego syn Milosz wyrusza na wojnę, zaś jego żona - śpiewaczka operowa Jadranka, ucieka z muzykiem[2][3]. Luka zostaje sam ze swoimi psami i kotami. Pośród wojennej zawieruchy, w przedziwnych okolicznościach, bohater spotyka miłość swojego życia - młodą Bośniaczkę o imieniu Sabaha, która odmieni jego życie[1][3]. Jest ona jego zakładniczką, którą Luka chce wymienić za syna, który trafił do niewoli[1][2].

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Ewelina Nasiadko: Obchody 50. urodzin Emira Kusturicy - rozdajemy bilety!. Filmweb, 24 listopada 2004. [dostęp 2015-01-31]. (pol.).
  2. a b c d Dagmara Romanowska: Cannes 2004. Kusturica wierzy w cuda, a Nossiter ujawnia prawdę o winie. Stopklatka.pl, 15 maja 2004. [dostęp 2015-01-31].
  3. a b c Emir Kusturica opowiada o swoim najnowszym filmie. [w:] Metropol [on-line]. Filmweb, 7 stycznia 2005. [dostęp 2015-01-31].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]