(134) Sophrosyne
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| (134) Sophrosyne | |
| Odkrywca | Robert Luther |
| Data odkrycia | 27 września 1873 |
| Nr kolejny | 134 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Występowanie planetoidy |
Pas główny |
| Półoś wielka | 2,5645 j.a. |
| Mimośród | 0,1164 |
| Peryhelium | 2,2653 j.a. |
| Aphelium | 2,8623 j.a. |
| Okres obiegu wokół Słońca |
4 lata 36 dni 12 godzin |
| Śr. prędkość | 18,54 km/s |
| Inklinacja | 11,59° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica | 123,3 km |
| Masa | 2,0 × 1018 kg |
| Średnia gęstość | ? g/cm3 |
| Okres obrotu | (17 h 11 min 46 s) h |
| Albedo | 0,03 |
| Jasność absolutna | 8,76m |
| Typ spektralny | Typ C |
| Średnia temperatura powierzchni | ~174 K |
(134) Sophrosyne to planetoida krążąca pomiędzy orbitami Marsa i Jowisza.
Spis treści
Odkrycie[edytuj | edytuj kod]
Planetoida została odkryta 27 września 1873 roku w Düsseldorf-Bilk Observatory w Düsseldorfie przez Roberta Luthra. Nazwa pochodzi od pojęcia sophrosyne (ang.) – określenie umiarkowania (panowania nad sobą) Platona.
Orbita[edytuj | edytuj kod]
(134) Sophrosyne ten krąży w średniej odległości 2,56 j.a. od Słońca (okres obiegu to ok. 4 lata i 37 dni).
Ma bardzo ciemną powierzchnię i najprawdopodobniej składa się z pierwotnych węglanów.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
… • poprzednia planetoida • (134) Sophrosyne • następna planetoida • …
