(25) Phocaea
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| (25) Phocaea | |
| Odkrywca | Jean Chacornac |
| Data odkrycia | 6 kwietnia 1853 |
| Nr kolejny | 25 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Występowanie planetoidy |
Pas główny |
| Półoś wielka | 2,3995 j.a. |
| Mimośród | 0,2558 |
| Peryhelium | 1,7857 j.a. |
| Aphelium | 3,0133 j.a. |
| Okres obiegu wokół Słońca |
3 lata 261 dni 22 godziny |
| Śr. prędkość | 18,91 km/s |
| Inklinacja | 21,58° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica | 75,13 km |
| Masa | 4,4 × 1017? kg |
| Średnia gęstość | 2,0? g/cm3 |
| Okres obrotu | (9 h 56 min 42 s) h |
| Albedo | 0,23 |
| Jasność absolutna | 7,83m |
| Typ spektralny | Typ S |
| Średnia temperatura powierzchni | ~173 K |
(25) Phocaea – planetoida z pasa głównego planetoid okrążająca Słońce w ciągu 3 lat i 262 dni w średniej odległości 2,40 j.a. Została odkryta 6 kwietnia 1853 roku przez Jeana Chacornaca w Marsylii. Nazwa planetoidy pochodzi od Fokai, starożytnego miasta jońskiego (kultura grecka), leżącego na zachodnim wybrzeżu Anatolii (obecnie Foça w Turcji).
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
… • poprzednia planetoida • (25) Phocaea • następna planetoida • …
