105 mm haubica M101
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| Haubica M101A1 105 mm | |
 2,5-tonowa ciężarówka ciągnie haubicę M101A1 105 mm wzdłuż algierskiej plaży |
|
| Dane podstawowe | |
| Państwo |  Stany Zjednoczone |
| Producent | Rock Island Arsenal |
| Rodzaj | haubica |
| Historia | |
| Produkcja seryjna | 1941 – ? |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Kaliber | 105 mm |
| Długość lufy | 2574 mm[1] |
| Donośność | 11 270 m[1] |
| Prędkość pocz. pocisku | 472 m/s |
| Długość | 5991 mm[1] |
| Szerokość | 2159 mm (marszowa) 3657 mm (bojowa)[1] |
| Wysokość | 1574 mm (położenie marszowe)[1] |
| Masa | 2258 kg[1] |
| Kąt ostrzału | 45° (w płaszczyźnie poziomej) od -5° do + 65° (w płaszczyźnie pionowej)[1] |
| Długość odrzutu | 110 cm |
| Szybkostrzelność | 10 strz/min.[1] |
| Obsługa | 8 żołnierzy[1] |
Haubica M101A1 105 mm (do 1962 z oznaczeniem M2A1) – amerykańska haubica z czasów II wojny światowej. W 1940 została wprowadzona do uzbrojenia armii USA[1]. Początkowo była wykorzystywana podczas wojny na Pacyfiku, później na froncie zachodnim. Po wojnie używana m.in. podczas walk w Korei i w Wietnamie.
Spis treści
Budowa[edytuj]
Haubica posiada monoblokową lufę, zamek klinowy o ruchu pionowym, hydropneumatyczny oporopowrotnik i dwuogonowe łoże z dwukołowym podwoziem[1].
Amunicja[edytuj]
Do strzelania stosuje się pociski[1]:
- odłamkowo–burzące,
- przeciwpancerne
- kumulacyjne
- podkalibrowe
- dymne
- oświetlające
- chemiczne
Przypisy
Bibliografia[edytuj]
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa 1994: Wydawnictwo „WIS”, s. 124. ISBN 83-86028-01-7.
