Przejdź do zawartości

115 Batalion Schutzmannschaft

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
115 Batalion Schutzmannschaft
Schutzmannschaft Bataillon 115
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1941

Rozformowanie

1944

Tradycje
Rodowód

Kureń Bukowiński

Organizacja
Formacja

Schutzmannschaft

115 Batalion Schutzmannschaft (niem. Schutzmannschaft Bataillon 115) – ukraiński kolaboracyjny batalion zmilitaryzowanej policji podległej dowództwu niemieckiemu.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

115 batalion został utworzony pod koniec 1941 z członków Kurenia Bukowińskiego (część jego członków wcielono również do batalionów 109 i 118) oraz z byłych żołnierzy sowieckich, werbowanych w obozach jenieckich i kryminalistów. Część zwerbowanych do batalionu brała udział w zbrodniach w Babim Jarze. Ochotnikom wstępującym do jednostki obiecywano służbę na Ukrainie w rejonie Kijowa[1].

W 1942 roku batalion został przeniesiony na Białoruś, gdzie uczestniczył w niemieckich akcjach przeciwpartyzanckich Hermann, Regenschauer i Frühlingsfest[1].

W 1943 roku prawie 50 policjantów ze 115. batalionu zdezerterowało i wstąpiło do UPA na Wołyniu.

W 1944 roku Niemcy wycofali batalion do Prus Wschodnich, gdzie połączyli go ze 118. batalionem. tworząc 63. Batalion Schutzmannschaft. Następnie policjantów z tego oddziału wcielono do 30. Dywizji Grenadierów SS i przerzucono na front zachodni. We Francji kilkuset żołnierzy tej jednostki zdezerterowało i przyłączyło się do francuskiego ruchu oporu (niektóre źródła mówią o dwóch ukraińskich batalionach partyzanckich – im. Iwana Bohuna i im. Tarasa Szewczenki[2]).

Po wyzwoleniu części terytorium Francji żołnierzy tych wcielono do 13 Półbrygady Legii Cudzoziemskiej, w której składzie walczyły do końca wojny.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Per A. Rudling, TERROR AND LOCAL COLLABORATION IN OCCUPIED BELARUS: THE CASE OF THE SCHUTZMANNSCHAFT BATTALION 118. I. BACKGROUND, HISTORICAL YEARBOOK, VOLUME VIII, 2011, Romanian Academy, "Nicolae Iorga" History Institute, Bukareszt
  2. Українське військо у ХХ-ХХІ сторіччі [online], vijsko.milua.org [dostęp 2017-11-21] [zarchiwizowane z adresu 2011-03-07].