(13) Egeria
 Obraz uzyskany przez Very Large Telescope | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
2 listopada 1850 |
| Numer kolejny |
13 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka |
2,5761 au |
| Mimośród |
0,0858 |
| Peryhelium |
2,3550 au |
| Aphelium |
2,7972 au |
| Okres obiegu wokół Słońca |
4 lata 49 dni 6 godzin |
| Średnia prędkość |
18,52 km/s |
| Inklinacja |
16,54° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
207,6 km |
| Masa |
9,4×1018 kg |
| Średnia gęstość |
2? g/cm3 |
| Okres obrotu |
(7 h 2 min 42 s) h |
| Albedo |
0,08 |
| Jasność absolutna |
6,74m |
| Typ spektralny | |
| Średnia temperatura powierzchni |
~ 178 K |
| Satelity naturalne |
brak danych |
(13) Egeria – jedna z większych planetoid z pasa głównego.
Odkrycie[edytuj | edytuj kod]
Planetoida została odkryta 2 listopada 1850 roku w Neapolu przez Annibale’a de Gasparisa. Jej nazwa pochodzi od Egerii, nimfy wodnej z mitologii rzymskiej.
Orbita[edytuj | edytuj kod]
Orbita (13) Egerii jest nachylona do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 16,54°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 4 lat i 49 dni krążąc w średniej odległości 2,58 au od Słońca. Średnia prędkość orbitalna tej asteroidy to ok. 18,52 km/s.
Właściwości fizyczne[edytuj | edytuj kod]
(13) Egeria ma średnicę ok. 208 km. Jej albedo wynosi 0,08, a jasność absolutna to 6,74m. Średnia temperatura na jej powierzchni sięga 174–178 K. Egeria zalicza się do planetoid węglowych typu G.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- (13) Egeria w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (13) Egeria w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Diagram orbity (13) Egeria w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)