2,3-dioksygenaza indolaminy
2,3-dioksygenaza indolaminy (IDO lub INDO, numer EC 1.13.11.52) – enzym hemowy produkowany między innymi przez makrofagi i mezenchymalne komórki macierzyste. Jeden z głównych czynników immunosupresyjnych i przeciwzapalnych w organizmach ssaków.
Działanie biologiczne[edytuj | edytuj kod]
IDO uczestniczy w katabolizmie tryptofanu do kinureniny. Jego funkcje obejmują szeroko pojętą tolerancję immunologiczną oraz immunosupresję. Jest on jednym z markerów makrofagów o fenotypie M2, eksponowanym w reakcji na glikokortykosteroidy, IL-4, IL-10 i IL-13[1]. Wykazano, że IDO hamuje aktywność limfocytów T i komórek NK, pobudzając jednocześnie produkcję limfocytów Treg i angiogenezę[2]. Z tego powodu uważa się, że enzym ten pełni kluczową rolę w wygaszaniu stanów zapalnych oraz regeneracji tkanek.
Ciąża[edytuj | edytuj kod]
Działanie IDO leży u podstaw rozwoju III etapu tolerancji immunologicznej w ciąży, polegającego na przebudowie mikrośrodowiska doczesnej. Wykazano, że obniżone wydzielanie enzymu przez komórki trofoblastu i makrofagi jest czynnikiem ryzyka rozwoju stanu przedrzucawkowego[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Grzegorz H. Bręborowicz: Położnictwo. Wyd. II. Warszawa: PZWL, 2020, s. 38-46. ISBN 978-83-200-6061-4.
- ↑ George C. Prendergast, Courtney Smith. Indoleamine 2,3-dioxygenase pathways of pathgenic inflammation and immune escape in cancer. „Cancer Immunology, Immunotherapy”. 63(7). s. 721–735. DOI: 10.1007/s00262-014-1549-4. (ang.).