20 000 złotych 1994 75 lat Związku Inwalidów Wojennych RP

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
20 000 złotych 1994 75 lat Związku Inwalidów Wojennych RP
Dane podstawowe
Emitent

Narodowy Bank Polski

Nominał

20 000 zł

Rocznik

1994

Emisja
Mennica

Mennica Państwowa

Nakład

76 000 szt.

Data emisji

8 kwietnia 1994

Data wycofania

1 stycznia 1995

Projektant

Ewa Tyc-Karpińska (awers) Andrzej Nowakowski (rewers)

Opis fizyczny
Masa

10,8 g

Średnica

29,5 mm

Materiał

miedzionikiel

Rant

ząbkowany

Stempel

zwykły

Uwagi

moneta okolicznościowa / moneta obiegowa

20 000 złotych 1994 75 lat Związku Inwalidów Wojennych RPokolicznościowa moneta o nominale dwadzieścia tysięcy złotych, wprowadzona do obiegu 8 kwietnia 1994 r. zarządzeniem z 10 marca 1994 r. (M.P. z 1994 r. nr 19, poz. 149), wycofana z dniem denominacji z 1 stycznia 1995 r., rozporządzeniem prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 18 listopada 1994 r. (M.P. z 1994 r. nr 61, poz. 541)[1].

Awers[edytuj | edytuj kod]

W centralnym punkcie umieszczono godło – orła w koronie, po bokach orła rok „1994”, dookoła napis „RZECZPOSPOLITA POLSKA”, na dole napis „ZŁ 20000 ZŁ”, pod łapą orła znak mennicy w Warszawie, całość otoczona perełkami[1].

Rewers[edytuj | edytuj kod]

Na tej stronie monety znajduje się odznaka Związku Inwalidów Wojennych RP, poniżej róża, całość otoczona ozdobnym wzorem, dookoła napis „75 LAT ZWIĄZKU INWALIDÓW WOJENNYCH RP 1919–1994”, na dole monogram projektanta[1].

Nakład[edytuj | edytuj kod]

Monetę bito w Mennicy Państwowej, w miedzioniklu, na krążku o średnicy 29,5 mm, masie 10,8 grama, z rantem ząbkowanym, w nakładzie 76 000 sztuk, według projektów[1]:

Opis[edytuj | edytuj kod]

Z okresu przeddenominacyjnego III Rzeczypospolitej, jest monetą obiegową z wizerunkiem okolicznościowym o najmniejszym nakładzie. Moneta była w obiegu niecałe dziewięć miesięcy.

Powiązane[edytuj | edytuj kod]

Z identycznym rysunkiem rewersu Narodowy Bank Polski wyemitował monetę kolekcjonerską z roku 1994, w srebrze Ag750, o nominale 200 000 złotych, średnicy 32 mm, masie 16,5 grama, z rantem gładkim[1].

Wersje próbne[edytuj | edytuj kod]

Istnieje wersja tej monety należąca do serii próbnej w niklu, wybita w nakładzie 500 sztuk oraz wersje próbne technologiczne w miedzioniklu:

  • z napisem „PRÓBA”, w nieznanym nakładzie,
  • z nominałem 2 złote, bez napisu „PRÓBA”, w nieznanym nakładzie.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]