20 złotych 1975 Międzynarodowy rok kobiet
| Dane podstawowe | |
| Emitent | |
|---|---|
| Nominał |
20 zł |
| Rocznik |
1975 |
| Emisja | |
| Mennica | |
| Nakład |
2 000 000 szt. |
| Data emisji |
27 sierpnia 1975 |
| Data wycofania |
1 stycznia 1995 |
| Projektant | |
| Opis fizyczny | |
| Masa |
10,15 g |
| Średnica |
29 mm |
| Materiał | |
| Rant |
ząbkowany |
| Stempel | |
| Uwagi |
moneta okolicznościowa / moneta obiegowa |
20 złotych 1975 Międzynarodowy rok kobiet – okolicznościowa moneta dwudziestozłotowa, wprowadzona do obiegu 27 sierpnia 1975 r. zarządzeniem z 6 sierpnia 1975 r. (M.P. z 1975 r. nr 26, poz. 165), wycofana z dniem denominacji z 1 stycznia 1995 r., rozporządzeniem prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 18 listopada 1994 r. (M.P. z 1994 r. nr 61, poz. 541)[1].
Monetę wybito z okazji międzynarodowego roku kobiet, którym ogłoszono rok 1975[1].
Awers[edytuj | edytuj kod]
W na tej stronie monety umieszczono godło – orła bez korony, po bokach rok 19 75, pod łapą znak mennicy w Warszawie, poniżej napis „ZŁ 20 ZŁ”, dookoła napis „POLSKA RZECZPOSPOLITA LUDOWA”[1].
Rewers[edytuj | edytuj kod]
Na tej stronie monety znajduje się lewy profil kobiety z rozpuszczonymi włosami, na jej głowie symbol graficzny, dookoła napis „MIĘDZYNARODOWY ROK KOBIET”[1].
Nakład[edytuj | edytuj kod]
Monetę bito w Mennicy Państwowej, w miedzioniklu, na krążku o średnicy 29 mm, masie 10,15 grama, z rantem ząbkowanym, w nakładzie 2 000 000 sztuk, według projektu Anny Jarnuszkiewicz[1].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Moneta jest jedną z siedmiu dwudziestozłotówek okolicznościowych bitych w latach 1974–1980[2].
Jej średnica i masa są identyczne z parametrami dwudziestozłotówek obiegowymi z lat 1973–1983[2].
W latach siedemdziesiątych dwudziestego wieku monetę można było czasami spotkać w obrocie pieniężnym[3].
Wersje próbne[edytuj | edytuj kod]
Istnieje wersja tej monety należąca do serii próbnej w niklu z wypukłym napisem „PRÓBA”, wybita w nakładzie 500 sztuk oraz wersja próbna technologiczna, z wypukłym napisem „PRÓBA”, w miedzioniklu, w nakładzie 20 sztuk[4].
W serii monet próbnych niklowych i jako próbę technologiczną wybito konkurencyjny projekt dwudziestozłotówki przygotowany dla upamiętnienia międzynarodowego roku kobiet[4].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003, s. 206.
- ↑ a b Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003.
- ↑ Borys Paszkiewicz, Podobna jest moneta nasza do urodnej panny. Mała historia pieniądza polskiego, Warszawa: Warszawskie Centrum Numizmatyczne, 2012, s. 226, ISBN 978-83-62939-00-8.
- ↑ a b Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003, s. 257.
