20 złotych 1978 Pierwszy Polak w kosmosie
| Dane podstawowe | |
| Emitent | |
|---|---|
| Nominał |
20 złotych |
| Rocznik |
1978 |
| Emisja | |
| Mennica | |
| Nakład |
2 008 900 szt. |
| Data emisji |
12 października 1978 |
| Data wycofania |
1 stycznia 1995 |
| Projektant |
Józef Markiewicz-Nieszcz (awers) Ewa Olszewska-Borys (rewers) |
| Opis fizyczny | |
| Masa |
10,15 g |
| Średnica |
29 mm |
| Materiał | |
| Rant |
ząbkowany |
| Stempel | |
| Uwagi |
moneta okolicznościowa / moneta obiegowa |
20 złotych 1978 Pierwszy Polak w kosmosie – okolicznościowa moneta dwudziestozłotowa, wprowadzona do obiegu 12 października 1978 r. zarządzeniem z 29 września 1978 r. (M.P. z 1978 r. nr 32, poz. 121), wycofana z dniem denominacji z 1 stycznia 1995 r., rozporządzeniem prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 18 listopada 1994 r. (M.P. z 1994 r. nr 61, poz. 541)[1].
Moneta upamiętniała lot w kosmos pierwszego Polaka, Mirosława Hermaszewskiego[1].
Awers[edytuj | edytuj kod]
W na tej stronie monety umieszczono godło – orła bez korony, pod łapą znak mennicy w Warszawie, poniżej duże cyfry 20, pod nimi napis „ZŁOTYCH”, dookoła napis „POLSKA RZECZPOSPOLITA LUDOWA 1978”[1].
Rewers[edytuj | edytuj kod]
Na tej stronie monety znajduje się głowa kosmonauty w kombinezonie, dookoła napis „PIERWSZY POLAK W KOSMOSIE INTERKOSMOS – 78”[1].
Nakład[edytuj | edytuj kod]
Monetę bito w Mennicy Państwowej, w miedzioniklu, na krążku o średnicy 29 mm, masie 10,15 grama, z rantem ząbkowanym, w nakładzie 2 008 900 sztuk, według projektów:
- Józefa Markiewicza-Nieszcza (awers) oraz
- Ewy Olszewskiej-Borys (rewers)[1].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Moneta jest jedną z siedmiu dwudziestozłotówek okolicznościowych bitych w latach 1974–1980[2].
Jej średnica i masa są identyczne z parametrami dwudziestozłotówek obiegowych z lat 1973–1983.
W latach siedemdziesiątych XX wieku monetę można było czasami spotkać w obrocie pieniężnym[3].
Powiązane monety[edytuj | edytuj kod]
W serii monet próbnych kolekcjonerskich, dla uczczenia tego samego wydarzenia. została wybita stuzłotówka w srebrze, w nakładzie 3100 sztuk, z odmiennym wzorem rewersu[4].
Wersje próbne[edytuj | edytuj kod]
Istnieje wersja tej monety należąca do serii próbnej w niklu z wypukłym napisem „PRÓBA”, wybita w nakładzie 500 sztuk oraz wersja próbna technologiczna, z wypukłym napisem „PRÓBA”, w miedzioniklu, w nakładzie 100 sztuk[5].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003, s. 207.
- ↑ Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003.
- ↑ Borys Paszkiewicz, Podobna jest moneta nasza do urodnej panny. Mała historia pieniądza polskiego, Warszawa: Warszawskie Centrum Numizmatyczne, 2012, s. 226, ISBN 978-83-62939-00-8.
- ↑ Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003, s. 271.
- ↑ Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003, s. 258.
