27 Ochotnicza Dywizja Grenadierów SS (1 flamandzka) „Langemarck”
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
październik 1944 |
Rozformowanie |
maj 1945 |
Dowódcy | |
Pierwszy |
SS-Obersturmbannführer Conrad Schellong |
Ostatni | |
Działania zbrojne | |
front wschodni kocioł kurlandzki bitwa o Berlin | |
Organizacja | |
Numer |
27 |
Rodzaj sił zbrojnych |
wojska lądowe |
Formacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
27 Ochotnicza Dywizja Grenadierów SS (1 flamandzka) „Langemarck” – flamandzka dywizja grenadierów pancernych Waffen-SS.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Dywizja powstała w październiku 1944 roku z rozwinięcia istniejącej od 12 miesięcy 6 Ochotniczej Brygady Szturmowej SS Langemarck, utworzonej z mniejszych flamandzkich jednostek Waffen-SS.
Brygada Langemarck walczyła na Ukrainie i w Estonii, zbierając świetne opinie niemieckiego dowództwa. Odcięta w Kurlandii została w październiku 1944 roku wycofana do Niemiec i tam rozbudowano ją w dywizję poprzez wcielenie w jej skład flamandzkich jednostek Organizacji Todt, NSKK i NSFK. W lutym 1945 dywizja trafiła w okolice Szczecina, gdzie walczyła z Armią Czerwoną. Została rozbita podczas obrony linii Odry. Jej resztki wycofały się do Berlina, gdzie zostały zniszczone.
Dowódcy
[edytuj | edytuj kod]- SS-Obersturmbannführer Conrad Schellong (19 października 1944 – październik 1944)
- SS-Standartenführer Thomas Müller (październik 1944 – 2 maja 1945)
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marcin Bryja, Janusz Ledwoch: Jednostki Waffen SS 1939 - 1945. Warszawa: 1996. ISBN 83-86209-97-6.