Przejdź do zawartości

30 Pułk Piechoty (Imperium Rosyjskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
30 pułk piechoty
30-й пехотный полк
Ilustracja
Historia
Państwo

 Imperium Rosyjskie

Tradycje
Święto

29 czerwca[1]

Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Cesarska Armia Rosyjska

Rodzaj wojsk

piechota

Budynek w przasnyskich koszarach zajmowanym do 1913 przez 30 pp[2]

30 Połtawski pułk piechoty (ros. 30-й пехотный Полтавский полк[3]) – oddział piechoty okresu Imperium Rosyjskiego.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Sformowany w 1798 za panowania carycy Katarzyny II Wielkiej[4]. Stacjonował między innymi w Warszawie[5]. Nosił nazwy: Połtawski pp (1811–1864)[6]. Żołnierze pułku na kołnierzu szynela nosili niebieskie patki[7].
W przededniu I wojny światowej pułk etatowo posiadał cztery bataliony po cztery kompanie oraz kompanię tyłową. Kompania piechoty czasu wojny liczyła około 240 żołnierzy i 4–5 oficerów. Na szczeblu pułku występował także pododdział karabinów maszynowych (8 km), łączności (w tym 14 konnych gońców i 21 telefonistów) i zwiadowczy (64 zwiadowców, w tym 4 kolarzy). W sumie pułk liczył około 4000 żołnierzy[8].

Podporządkowanie

[edytuj | edytuj kod]
Lipiec 1914[9]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]