38 Korpus Obrony Powietrznej (ZSRR)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
38 Korpus Obrony Powietrznej
Historia
Państwo

 ZSRR Rosja

Organizacja
Dyslokacja

Nowosybirsk

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska Obrony Powietrznej

Podległość

14 Armia Obrony Powietrznej

38 Amurski Korpus Obrony Powietrznejwyższy związek taktyczny wojsk obrony powietrznej Sił Zbrojnych ZSRR i Federacji Rosyjskiej.

W latach 90. XX w. przeformowany w 41 Dywizję Obrony Powietrznej[1].

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

W latach 1991–1992[1]

  • dowództwo – Nowosybirsk
  • 370 Brygada Rakietowa Obrony Powietrznej – Omsk
  • 513 pułk rakietowy OP – Tomsk
  • 393 pułk rakietowy OP – Baranauł
  • 531pułk rakietowy OP – Surgut
  • 157 Brygada Radiotechniczna –
  • 401 batalion łączności – Nowosybirsk

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Depczyński 2015 ↓, s. 346.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.