4 Armia Obrony Powietrznej (ZSRR)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
4 Armia Obrony Powietrznej
Historia
Państwo

 ZSRR

Organizacja
Dyslokacja

Swierdłowsk

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska Obrony Powietrznej

4 Armia Obrony Powietrznejzwiązek operacyjny Sił Zbrojnych ZSRR i Federacji Rosyjskiej.

Zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 1994 roku 4 Armia OP została przeformowana w 5 Korpus OP. W 1998 roku 5 K OP włączono w skład Sił Powietrznych i Obrony Przeciwlotniczej Federacji Rosyjskiej. Zgodnie z dyrektywą Sztabu Generalnego z 30 listopada 2000, od 1 czerwca 2001 roku 5 KOP przeformowano w 5 Armię Sił Powietrznych i Obrony Powietrznej[1].
5 Armia Lotnicza i Obrony Powietrznej zawierała (2010) w swoim składzie jednostki lotnicze i siły obrony powietrznej dyslokowane w granicach Nadwołżańsko-Uralskiego Okręgu Wojskowego. Według niepełnych danych posiadała 49 bombowców Su-24, 34 myśliwce przechwytujące MiG-31, a także 383 szkoleniowe samoloty L-39[2].

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

W latach 1991–1992[3]

korpusy OP

lotnictwo myśliwskie OP

  • 681 pułk lotnictwa myśliwskiego – Daniłowo
  • 683 pułk lotnictwa myśliwskiego – Bobrowka
  • 763 Jarosławski pułk lotnictwa myśliwskiego – Dombarowskoje
  • 764 pułk lotnictwa myśliwskiego – Balszoje Sawino

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.
  • Tomasz Grabowski: Rosyjska siła. Siły Zbrojne i główne problemy polityki obronnej Federacji Rosyjskiej w latach 1991-2010. Częstochowa: Instytut Geopolityki, 2011. ISBN 978-83-61294-52-8.