54 Korpus Obrony Powietrznej (ZSRR)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
54 Korpus Obrony Powietrznej
Historia
Państwo

 ZSRR Rosja

Organizacja
Dyslokacja

Gatczyna

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska Obrony Powietrznej

Podległość

6 Armia Obrony Powietrznej

54 Korpus Obrony Powietrznejwyższy związek taktyczny wojsk obrony przeciwlotniczej Sił Zbrojnych ZSRR i Federacji Rosyjskiej.

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

W latach 1991–1992[1]

  • dowództwo – Gatczyna[a].
  • 236 Putiłowsko-Kirowski pułk rakietowy OP – Władaj
  • 219 pułk rakietowy OP – Pierwomajskoje
  • pułk rakietowy OP – Uglowo
  • 170 Brygada Radiotechniczna – Pejsk
  • 174 Brygada Radiotechniczna – Toksowo

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Do rozpadu ZSRR system OP Leningradu uzupełniały trzy pr OP (pięć dywizjonów rakiet S-200 w każdym) oraz samodzielne dywizjony rakiet OP S-200. Do połowy lat dziewięćdziesiątych XX w. jednostki WROP ze składu 54 KOP uzbrojone w zestawy S-200 zostały rozformowane[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Depczyński 2015 ↓, s. 345.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.