3C 66B

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
UGC 1841
Ilustracja
Galaktyka UGC 1841 (większa) – HST
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Andromeda

Typ

eliptyczna (E)

Rektascensja

02h 23m 11,41124s[1]

Deklinacja

+42° 59′ 31,384″[1]

Odległość

270 milionów ly

Przesunięcie ku czerwieni

0,02106[1]

Jasność obserwowana

14,81[1]m

Alternatywne oznaczenia
UGC 1841, PGC 9067, 2MASX J02231141+4259313

3C 66B (również UGC 1841 lub PCG 9067) – olbrzymia galaktyka eliptyczna znajdująca się w gwiazdozbiorze Andromedy w odległości około 270 milionów lat świetlnych. Galaktyka ta leży na obrzeżach gromady galaktyk Abell 347.

Dżet wychodzący z galaktyki 3V 66B

UGC 1841 jest silnym radioźródłem oznaczanym jako 3C 66B. Wytworzyła ona dwa wielkie dżety, które na zdjęciach optycznych wyglądają jak poskręcany drut. Każdy z dżetów ma około 10 000 lat świetlnych długości. Ta niezwykła struktura powstała prawdopodobnie na skutek wzajemnego oddziaływania dwóch supermasywnych czarnych dziur znajdujących się w centrum galaktyki. Ich maksymalna masa może wynosić do 1010 mas Słońca. Składniki tej podwójnej supermasywnej czarnej dziury obiegają środek masy, lecz tylko jedna z nich wytworzyła dżety radiowe. Okres obiegu tych czarnych dziur wynosi około jednego roku i to właśnie ten wzajemny obieg jest przyczyną powstania skręconych dżetów. Według szacunków obie czarne dziury połączą się w ciągu kilku tysięcy lat.

Galaktyka 3C 66B jest też prawdopodobnie źródłem promieniowania gamma w zakresie TeV.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d 3C 66B w bazie SIMBAD (ang.)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]