3in Rocket
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
ziemia-powietrze |
| Operacyjność |
II wojna światowa |
| Długość |
1930 mm |
| Średnica |
82,6 mm |
| Masa |
24,5 kg |
| Napęd |
silnik rakietowy na paliwo stałe |
| Prędkość |
457 m/s |
| Zasięg |
6770 m |
| Masa głowicy |
1,94 kg |
3in Rocket (powszechnie znana jako Unrotated Projectile) – brytyjska niekierowana rakieta ziemia-powietrze z okresu II wojny światowej. Pod koniec wojny używana była także jako rakieta powietrze-ziemia między innymi przez samoloty Hawker Typhoon oraz jako rakieta ziemia-ziemia na niektórych czołgach brytyjskich.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W Wielkiej Brytanii prace nad 3-calowymi rakietami przeciwlotniczymi rozpoczęto w 1934, ale aż do 1937 prace miały bardzo niski priorytet, zaproponowano wówczas, że nowo opracowane rakiety 3-calowe mogłyby stanowić dobrą alternatywę dla klasycznej artylerii przeciwlotniczej[1]. 3-calowa rakieta (76,2 mm) przenosiła ładunek wybuchowy równy większej kalibrem armacie 3,7-calowej (94 mm)[1].
Projekt otrzymał wówczas nazwę kodową Unrotated Projectile i prace kontynuowano Aberporth w Walii, a pierwsze testy z ostrą amunicją przeprowadzono na Jamajce[1]. Po rozpoczęciu II wojny światowej eksperymentalna bateria w Aberporth jako pierwsza brytyjska bateria przeciwlotnicza zestrzeliła niemiecki bombowiec[1].
W czasie wojny opracowano szereg różnego typu wyrzutni, zarówno lądowych jak i okrętowych, używających rakiet 3-calowych takich jak Z Battery czy Projector, 3in, Rocket (w wielu wersjach)[1].
Pod koniec wojny rakiety trzy-calowe używane też były jako broń lotnicza, były bardzo skuteczną bronią przeciwpancerną używaną między innymi przez samoloty Hawker Typhoon oraz jako rakiety ziemia-ziemia zamontowane na czołgach jednostki Coldstream Guards[1].
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
3in Rocket (rakieta 3-calowa) miała bardzo prostą konstrukcję, zbliżoną do wcześniejszej 2in Rocket i napędzana była kordytowym silnikiem rakietowym[1]. Rakieta była stabilizowana w locie jedynie niewielkimi brzechwami[1]. W głowicy rakiety znajdował się zapalnik uderzeniowy[1].
Długość rakiety wynosiła 76 cali, a jej średnica 3,25 cala (193 cm i 8,26 cm)[1]. Masa pocisku wynosiła 54 funty, w tym masa kordytu wynosiła 12,7, a masa głowicy 4,28 funtów (odpowiednio - 24,5, 5,76 i 1,94 kg)[1].
Prędkość maksymalna wynosiła 457 m/s, pułap maksymalny 6770 metrów, a zasięg poziomy do 3720 metrów[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Chris Chant: Artillery. Londyn: Amber Books, 2005. ISBN 1-904687-41-5.